Selimiye Camii’nin Özellikleri

Selimiye Camii’nin Özellikleri. Hayatı boyunca cami, medrese ve kervansaraylar yapan Mimar Sinan, eserleriyle adını tarihe yazdırdı. Selimiye Cami’sinde uyguladığı ilginç ve üstünden yıllar geçmesine rağmen uyguladığı teknikler Mimar Sinan’ın ustalığını gözler önüne seriyor.

Osmanlı mimarisinin doruk noktasında bulunan Selimiye Camii, II. Selim Han’ın Mimar Sinan eliyle bu millete kazandırmış olduğu en büyük âbidelerden biridir. Edirne’nin merkezinde, eski Kavak Meydanı’nda inşa edilmiştir. Haziran 1568 tarihinde inşasına başlanan cami, Kasım 1574’te ilelebet ibâdete açılmıştır.
Selimiye bir camii, iki medrese, bir arasta ve bir sıbyan mektebinden müteşekkil külliye hâlindedir. Selimiye Külliyesi, Osmanlı mimarisinin, genel seyri içerisinde mimari, sanat ve estetik bakımından en tepesinde olduğu gibi yapısı ile de Edirne şehrine kondurulmuş bir baş tâcı görünümündedir. Eserin tüm niteliklerini anlamada, Koca Sinan’ın kendi ağzından söylemiş olduğu şu cümleler ayrı bir anlam taşımaktadır:
“Kalfalığımı İstanbul’daki Şehzade Camii’nde icra ettim. Üstadlığımı da Süleymaniye Camii’nde tekmil ettim. Ama cümle makdûrumu bu Selim Han Camii’ne sarf edüp yed-i tûlâmı ayân ve beyân eyledi.”
Selimiye Camii, Osmanlı medeniyetinin en güzel alâmeti ve Osmanlı mimarisinde mühendislik bakımından en eşsiz eserdir. Dört kademe hâlinde, aşağıdan yukarıya doğru, yükselen ve değişik renkli taşlar ve açıklıkları ile zenginleşen bu âbide; büyüklük, yükseklik, topluluk, ışık nisbetlerindeki ahenk bakımından yeryüzünün sayılı şaheserlerindendir. Selimiye Camii birçok manevi vasıfları sembolize etmektedir. Caminin tek kubbe oluşu; Allâh(c.c.)’ın birliğini, pencerelerinin beş kademeli oluşu; İslâm’ın beş şartını, bütün pencerelerinin 99 tane oluşu; Cenâb-ı Hâkk’ın 99 ismini, vaaz kürsülerinin 4 tane oluşu; 4 hak mezhebi, mabedin bütün külliyesinde 32 kapının oluşu; İslâm’ın 32 farzını, arka minarelerinde 6 yolun olması, imânın 6 şartını, caminin minarelerinde 12 şerefenin oluşu da yaptıran Osmanlı Devleti’nin 12. Padişahını sembolize etmektedir.
(Ahmet Şimşirgil, Kayı V: Kudret ve Azamet Yılları, s.62-66)

Namazın Bazı Sünnetleri

Namazın Bazı Sünnetleri başlıklı yazımızı istifadenize sunuyoruz.

1. Erkek kısmı secdelerde karnını uyluklarından, dirseklerini yanlarından ve kollarını da yerden uzak tutmak.
2. Kadın kısmı secdelerde alçalıp kollarını yanlarına bitiştirmek ve karnını uyluklarına yapıştırmak.
3. Celsede ellerini uylukları üzerine koymak.
4. Gerek celsede (iki secde arasındaki oturuşta) gerek ka’dede (tahiyyat için oturuşta) erkek kısmı sol ayağını yere yayıp sağ ayağını parmaklar kıbleye dönük olmak üzere dikmek.
5. Kadın kısmı bunlarda teverrük etmek, yâni kaynağı üzerine oturup ayaklarını sağ yana yatık çıkarmak.
6. Tahiyyatın teşehhüdünde (şehâdet kelimesini söylemede) sağ elinin şehâdet parmağıyla işaret etmek, yâni “Lâ ilâhe” derken parmağını kaldırıp “illallâh” derken indirmek.
7. Tahiyyat’ı gizli okumak.
8. Rekâtı ikiden fazla olan farzların ilk iki rekâtından sonrakilerde Fatiha okumak.
9. Son ka’dede (oturuşta) Tahiyyat’tan sonra salavât okumak. 10. Salavâttan sonra duâ okumak.
10. Selâm verirken başını önce sağa ve sonra sola çevirmek.
11. Her iki tarafa selâmda “Es-selâmu aleyküm ve râhmetullah” demek.
12. İmâm selâmında “Aleyküm (Sizin üzerinize)” hitabıyla koruyucu meleklerle beraber cemaati, imâma uyan kimse cemaatle beraber imâmı, yalnız başına kılan kimse ise melekleri niyet etmek.
13. İmâmın ikinci selâmda sesini alçaltması.
14. İmâma uyan kimsenin selâmının imâmın selâmına yakın olması.
15. Mesbuk bulunan muktedî (imâma uyup da bazı rekâtlere yetişememiş olan kimse), imâmın ikinci selâmını beklemek.
    (Hacı Mehmed Zihni, Muhtasar Ni’met-i İslâm, s.116-117)

Sahabeye Tabi Olmak Vaciptir

Sahabeye Tabi Olmak Vaciptir. Resûlullah (s.a.v.)’in “Ümmetim içinde ashabımın misali yıldızlar gibidir, hangisine uyarsanız doğruyu bulursunuz” buyurmuşlardır.

Ashâb (r.a.e.)’ni taklit etmek, ki taklit delilini düşünmeksizin kavlinde veya fiilinde ona uymaktır, vaciptir. Resûlullah (s.a.v.)’in “Ümmetim içinde ashabımın misali yıldızlar gibidir, hangisine uyarsanız doğruyu bulursunuz” (Beyhaki) hadisinden dolayı sahabinin görüşüyle kıyas terk edilir. Burada konunun daha iyi anlaşılması açısından İmâm Ahmed (r.a.) ve öğrencisi Ebû Davud (r.âleyh)’in yapmış olduğu rivayetteki hadis şöyledir: Irbâz b. Sâriye (r.a.) şöyle demiştir: “Resûlullah (s.a.v.) bir gün bize namaz kıldırdı. Sonra bize döndü ve gözleri yaşartan kalpleri titreten etkileyici bir vaaz verdi. Bir kişi, “Yâ Resûlullah! Bu vaaz, sanki vedâ eden bir kimseninvaazı gibi!.. Bize ne tavsiye edersiniz?” diye sordu. Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Allâh (c.c.)’a karşı takvâlı olmanızı, habeşî bir köle de olsa devlet başkanını dinlemenizi ve ona itaat etmenizi tavsiye ederim. Zira sizden, benden sonra yaşayacak olanlar birçok ihtilaf göreceklerdir. Bu durumda benim sünnetime ve doğru yola götüren raşit halifelerimin sünnetine sarılın. Azı dişlerinizle bir şeye sarıldığınız gibi buna sarılın. Sonradan ortaya çıkan işlerden sakının” Diğer bir hadiste; “Benden sonra iki kişiye, Ebû Bekir ve Ömer’e uyunuz.” buyurulmuştur. (Tirmizî) Abdullah b. Mes’ûd (r.a.) ise şöyle demiştir: “Allâhü Teâlâ kullarının kalplerine baktı ve Muhammed (s.a.v.)’i seçti ve O (s.a.v.)’i risâletiyle görevlendirdi. Sonra kullarının kalplerine baktı ve O (s.a.v.)’i için Ashâbı (r.a.e.)’i seçti ve dininde peygamberinin yardımcıları kıldı. Müslümanların güzel gördüğü şey Allâh (c.c.) katında da güzeldir. Müslümanların çirkin gördüğü şey Allâh (c.c.) katında da çirkindir.” (Bezzâr)

(Abdulhayy Leknevî, Sünneti İhya Etmek, s.65)