Tarih

Gaznelî Mahmud Hindistan hakkındaki düşüncelerini gerçekleştirmek için, hicretin 404’üncü senesinde, cihâd istikâmetini oraya yöneltti. Bu defa putperestliğe kat’î darbeyi indirmeğe azmetmişti.

Türk asıllı Müslüman büyük bilgin Hârezmî’nin bulduğu cebir ilmini tam mânâsıyle Avrupa’ya tanıttı. Gene Müslümanların bulduğu trigonometri, Avrupa’da yayılarak müsbet ilimlerin gelecekteki gelişmelerine zemin hazırladı.

Akşemseddin Hz. fethin müjdesini aldığını belirterek fethe âit Hadîs-i Şerîf’i okudu Mehter yeri göğü inletircesine çalıyor dîn ve tarîkat adamları, duâlar, âyetler, îlâhiler okuyordu Topkapı sırtlarında burçlara Türk sancağı dikilmiş ve İstanbul fetholunmuştu

Gemiler Kasımpaşa’dan Haliç’e ininceye kadar Bizans tarafından fark edilemedi O devirde Bizans’ta hurafe o kadar yaygındı ki sabaha karşı gemilerin süratle Haliç’e doğru geldiğini görenler; “Bu Müslümanlar bize sihir yapıyor" diye seyre daldılar

Dünyanın dört bir tarafına ışık veren güneş, âlemi aydınlattıktan sonra […]

Hayber’deki kalelerin en büyüğü olan Kamus Kalesi’ndeki halkın savunma konusunda […]

Osmanlı’da Hz. Peygamber (s.a.v.) sevgisi bir başka neş’e ile tezâhür […]

Osmanlılarda vakıflar öyle inkişâf göstermiştir ki akıllara durgunluk verecek bir dereceye ulaşmıştır. Osmanlı toplumunda vakıflar sayesinde öyle bir yaşantı oluştu ki bunun ikinci bir örneğinin dünyada gösterebilmek mümkün değildir.

Târık b. Ziyad, Endülüs’ü fetheden büyük İslâm kumandanıdır. Kuzey Afrika ve Endülüs (İspanya) fetihlerine katılan bir mücâhitti. Emevî Halîfesi Velîd bin Abdülmelik (705-715) zamânında, Kuzey Afrika’nın batı sâhillerini fethetmek, Berberîleri itâat altına almak için vazîfelendirilen Mûsâ bin Nusayr’ın kumandasına girdi.

Kût’ul Amare Muharebesi, tarihimizin birçok önemli hadisesi gibi son zamanlara kadar pek gündeme gelmedi. Hâlbuki bu muazzam zafer ile İngilizlerin “yenilmez armada”sı mağlup edilmiş ve kılıçtan kurtulanlar da tamamıyla esir edilmişti.

Sultân Abdülhamîd Hân, gelmiş geçmiş Osmânlı Padişâhları arasında en müstesnâ mevkiyi işgâl edenlerden biridir. Çok sâkin ve gösterişten uzak yaşardı. Bir mes’eleye çözüm ararken uzmanlarını dinler, ancak onların fikirlerinin esîri olmazdı.

Babıâli’de en nâzik makamlar Ermenilerin elindeydi. Tanzimat’tan beri büyük ihtirâslarla yanıp tutuşan Ermeniler, (Hınçak) ismiyle Paris’te bir cemiyet kurmuşlar, sonra cemiyetlerini Londra’ya taşımışlar ve milletlerini birleştirip sosyalizma çerçevesinde idare etmeyi gaye edinmişlerdi.

Bâbıali baskınıyla zoraki hakimiyetlerini tesis eden ittihatçılar, İtilaf Devletleri Donanmalarının Çanakkale’yi zorlaması ve karaya asker çıkarıp İstanbul yolunu açmaya davranması üzerine müthiş bir korkuya düştüler ve hükümet merkezini Anadolu’ya taşımayı düşündüler.

Sultân II. Abdülhamîd Hân’ın önceden aldığı tedbîrler ve onun eğittiği askerlerle Haçlı’ya karşı kazanılan ve Türk târihinin dönüm noktasını teşkîl eden bir mübârek zaferdir

Orta çağlar tarihi, Hıristiyanlık ve İslâmiyet gibi, iki cihânşümül dinin yayılışı, cihân hâkimiyeti ve nizâmı dâvâsı, birbirleriyle mücadelelerde dünya tarihinde müstesnâ bir ehemmiyet arzeder.

Sürgündeki hanedan üyeleri maişetlerini temin edebilmek için çalışmak mecburiyetinde kaldılar. […]

Osmanlı Hanedan üyeleri hudut hârici edildikleri zaman, ellerine tek gidişe mahsus pasaport ve 1000 İngiliz lirası tutarında para verilmişti. Eli açık, hayır hasenâta düşkün ve muayyen bir hayat seviyesinde yaşamaya alışmış insanlar için bu paranın ancak çok az bir zaman idare edeceği aşikârdı.

Peygamberimiz (s.a.v.), bir hadîs-i şeriflerinde: “Kadın, kaburga kemiğinden yaratılmıştır. Kaburganın en eğri yeri de, üst kısmıdır. Onu, doğrultmağa kalkarsan, kırarsın! Hali üzere bırakırsan, eğrilikte devam eder. Kadınlar hakkında, birbirinize hayır tavsiye ediniz!” buyurmuştur.

Osmanlı düşmanlığı son zamanlarda milletimize musallat olan ve milli terbiyemizi zedeleyen bir hastalıktır. Bu düşmanlığı güdenlerin düştüğü gülünç durum şöyledir: Sümerlerin ve Etilerin Türk olduklarını söyleyerek kendimize övünülecek sebepler ararlar, diğer taraftan Türk milletinin dünya tarihi ve dünya coğrafyası üzerinde kurduğu en büyük eser olan Osmanlı tarihine karşı kin ve nefret havası içinde bulunurlar. Bu bir çelişkidir.

İnsanı sadece biyolojik bir varlık olarak kabul etmemek, her insanda, insan haysiyeti görmek, insan vakârına inanarak onu korumak, insanı suçlu da olsa lüzumsuz varlık saymamak, gibi kavramların anlaşılması Batı’da oldukça gecikmiş, gereği gibi hâlâ anlaşılamamıştır.

Abbasi Halifesi Me’mun (813-833) dönemi, İslâm kültür tarihinin en parlak dönemlerindendir. Bu dönemin bir eseri olarak kurulan Beytü’l Hikme (Hikmet Evi) de İslâm dünyasının ilk ilimler akademisi olma unvanına sahiptir.