Muhammed Es’ad Erbilî (k.s.) Hazretlerinin “1001 Hadis-i Şerîf” adlı eserinde Ashâb-ı Kiram (r.a.e.)’e saygıda son derece dikkatli olmamız gerektiğiyle ilgili yer verilen hadislerden bazıları şunlardır; “Sahabemi bana terk ediniz. Nefsim kendi yed’inde (elinde) olan Cenâb-ı Allâh’a yemin ederim ki fukara ve duafâ’ya (fakir ve düşkünlere) Uhud dağı ağırlığında altın infâk etseniz onların amelinin sevâbı gibi bir sevâba nail olamazsınız.” “Ashâbım ve ashârım (hısımlarımı) bana terkediniz. Onların aleyhinde itâle-i lisân ile (dil uzatarak) bana eziyyet verenleri, kıyâmet gününde Cenâb-ı Allâh muazzeb buyursun (cezalandırsın).” “Ashâbımdan birini sebb ve şetmedenlere (sayıp sövenlere) Cenâb-ı Allâh ile melâike-i kiram ve cemî-i nâsın (bütün insanların) laneti üzerilerine olsun.” “Şefaatim ümmetimden herbirine âmildir, yalnız ashâbımı sebb ve şetm edenler (sayıp sövenler) mahrumdur.” “Yâ Rabbi! İlm-i hesab ve kitabı Muâviye’ye talim et (öğret) ve kendisini âhiret azâbından muhafaza buyur (koru)!” “Ashâbımda kadir ve haysiyetimi muhafaza edenleri Cenâb-ı Hâkk muhafaza buyursun; yâni onlara isnâd edilen şeref benden muktebes bulunmağla (alınmış olmakla) hakikâtte bana isnâd eylemektir. Kezâlik (bunun gibi) onlar ta’n ve teşnî eylemek (haysiyetlerine dil uzatmak) dahî manen bana aiddir.” “Damadlarımla kayınpeder ve kayınbiraderlerim gibi zevcâtıma (zevcelerime) karabeti (yakınlığı) bulunanların cennete duhûlleri (girmeleri) için Cenâb-ı Hâkk’a tazarru ve niyaz eyledim. Cenâb-ı Hâkk dahî kabulüyle beni mesrur eyledi.” (Muhammed Es’ad Erbilî, 1001 Hadis-i Şerîf, s.45-47)