İslam Ahlakı

1.Cebinden para çıkarmadan önce şu soruyu netleştir: “Harcama yapmayı düşündüğüm yerde harcamasam ne zararım olacak? ” Zararın olmazsa harcamaktan uzak dur. Eğer zararın olduğunu düşüyorsan, yine de konuyla ilgili bir bilene danış ve onun dediklerine göre hareket et. Burada “zarar” ile kastettiğimiz şey, Şer-i Şerif ‘in ölçüsüyle kesin zarardır.

Zekât, beş çeşit malda vaciptir. Bunlar; 1. Saime hayvanlar (koyun, keçi, sığır ve deve) 2. Altın ve Gümüş 3. Ticaret Malları 4. Maden ve Defineler 5. Ekinler ve Meyveler Hanefî fakihlerine göre; mal: İnsan tabiatının meylettiği ve ihtiyaç esnasında kullanılması için biriktirilmesi mümkün olan nesnedir

Ben Peygamber (s.a.v.)’e “Bana bir tavsiyede bulununuz” diye rica edince. Peygamber (s.a.v.) bana ilk önce takvayı tavsiye etti ve “Takva bütün işlerin temeli ve köküdür” buyurdu. Ben, “Biraz daha tavsiyede bulununuz” dedim

Selefi Salihin’in güzel bir ahlâkı sık sık dostlarının, arkadaşlarının durumlarını sormaları idi. Dostlarının hatırlarını lâf olsun diye sormuyorlar; onlara yiyecek, giyecek, para yardımında bulunmak için hatır soruyorlar, borçlarını üstlenmek, sıkıntılarına ortak olmak hususunda samimî bir tavır sergiliyorlardı.

Reislik kadının yaratılışına uygun değildir: Kadınlar, şefkat ve teslimiyet saikiyle yaratılmıştır. İktidar otorite güç ve irade gerektirir. İktidar isteyen kadınlar güç elde etmek için erkekleşirler ve fıtratları bozulur. Evde reis olan bir kadın, çocuklarına annelik değil, babalık yapmaya başlar ve gücü sarsılmasın diye çocuklarına yeterince sevgi gösteremez.

“Allâh’ın onlara azap etmesine nasıl bir şey engel olabilir ki, Allâhü Teâlâ onlara azap etmesin? Halbuki onlar mü’minlerin Mescid-i Haram’ı ziyaret etmesini yasaklıyorlar.

Sabrın fazîleti hususunda, Allâhü Teâlâ sabredenleri birçok vasıflarla nitelemiş ve sabrı, Kur’an-ı Kerim’de yetmiş küsür yerde zikretmiş, birçok hayrı da o sabra bitiştirerek şöyle buyurmuştur: “Biz onlardan, sabrettikleri zaman, emrimizle hidayete ileten imâmlar yaptık.” (Secde s. 24); “Sabretmelerinden dolayı, Râbbinin en güzel kelimesi İsrailoğulları hakkında tamamlanmıştır.”

Bil ki, gözü haramdan sakınmak emrolunmuş bir gerçektir. Cenâb-ı Allâh buyuruyor ki: “Mü’min erkeklere söyle: Gözlerini (haramdan) sakınsınlar ve ırzlarını korusunlar. Bu, kendileri için çok temiz bir harekettir.

Osman Gazi 1258’de dünyaya geldi. Babası Ertuğrul Gazi, annesi Halime Sultan’dır. 1281’de aşiret reisi olmuşsa da adını alacak olan devletin başına 1299 yılında geçmiştir.

İslâm ana-baba haklarına son derece önem vermektedir.Nebi (s.a.v.) Efendimiz babanın hakkının, eğer baba düşman eline esir düşerde evlâdı onun fidyesini ödeyip esaretten kurtarırsa ödenebileceğini beyân buyurmuşlardır

Akıl sahibi her insanın itikatla ilgili konuların delillerini öğrenip iyice vakıf olması ve böylece taklitten kurtularak, imanını delillendirme ve güçlü bir tasdik sahibi olmaya her şeyden çok gayret etmesi gerekmektedir. Kesin ve yakîn derecesine ulaşan tasdikin sahih bir imân ve âhiret azabından kurtarabilmesi de şu üç şarta bağlıdır:

İslâmî çevrede çocuk terbiyesi konusu günden güne büyüyen bir problem olarak artık en büyük meselelerin de önüne geçti. Çocuk terbiyesinde 3 kuralı uygulamak gerekir. Terbiyenin ilk kuralı, çocuğun dostunu düşmanını bilmesidir. Aksi takdirde hoşuna giden bir özelliğinden dolayı düşmanını taklide başlar. Çünkü ona karşı hiçbir ön yargı taşımaz.

Resûl-i Ekrem (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurmuşlardır: “Meşrû’ işlere Allâh’a hamd ile başlanmazsa hayır ve bereketi kesilir.” “Allâh’a hamdetmek şükrün başıdır.

Ebû Hüreyre (r.a.) Resûl-i Ekrem (s.a.v.)’in şöyle buyurduğunu söyledi: “Çok gülmeyin! Zirâ çok gülmek kalbi öldürür.” Ebû Hüreyre (r.a.) şöyle dedi: “Bir gün Resûl-i Ekrem (s.a.v.) gülerek sohbet eden bazı sahâbîlerinin yanına geldi ve onlara: “Canım elinde olan Allâh’a yemin ederim ki, şâyet siz benim bildiklerimi bilseydiniz az güler, çok ağlardınız.” buyurdu.”

Âlimler İmâm-ı A‘zam Ebû Hanîfe (r.a.)’in ilmî ve takvâsından övgüyle bahsetmiş, fıkıh ve sünneti hıfzettiğini ifade etmişlerdir. Burada sünneti hıfzetmekle kastedilen nedir? Sünneti muhafaza edip sonra onu kitapların sayfaları arasına terketmek mi, yoksa sünnetin maksat ve anlamını düşünüp araştırmak mıdır? Sünneti muhâfaza etmekle onu düşünmek, anlamını kavramak ve inceliklerine vakıf olmak kastedilmiştir. Sünnetin tebliği ile kastedilen de bundan başkası değildir.

Zeyd b. Sabit (r.a.), Resûlullah (s.a.v.)’den naklen şöyle anlattı: “Bir kimsenin niyeti âhiret olursa, Allâh onun dağınık işlerini bir araya getirir. Ona gönül zenginliği, kanaat verir. Dünya nimetleri ona boyun eğer. Yine bir kimsenin, niyetinde dünya olursa, Allâh onun işlerini dağıtır. Kalbine açlık ve fakirlik korkusu salar. Dünyadan kendisine gelen ise, ancak Allâh’ın yazdığı kadardır.”

Dâvûd bin Husayri şöyle demiştir: “Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz, kavminin her bakımdan en faziletlisi olarak büyüdü; hepsinin en güzel ahlaklısı O (s.a.v.) idi. Mürüvette ve hoşgörüde en ileri olan O (s.a.v.) idi, en iyi komşu idi.

Büyük günâhlardan şu dördü kalbin âmelleridir: Allâhü Teâlâ’ya şirk koşmak; Allâhü Teâlâ’ya isyânda, günâh işlemekte ısrar etmek; Allâhü Teâlâ’nın rahmetinden ümit kesmek; Allâhü Teâlâ’nın gazâp ve azâbından kendisini emniyette görmektir.

6 Rebîülevvel 604 (30 Eylül 1207) târihinde Belh’te dünyayı teşrîf ettiler. Muhterem babaları Mevlânâ Bahâüddîn Veled (k.s.) Hazretleri’nin kendi elleriyle yazdıkları bir vesîkaya göre Mevlânâ Celâleddîn Muhammed Belhî (k.s.) Belh’te altı yaşlarındayken bir Cuma günü komşu çocuklarıyla evlerinin damı üstünde koşuyorlarken çocuklardan biri, diğerine: “Gel, bu damdan şu dama atlayalım.” demiş.

İnsanların korumak üzere birbirine bıraktığı veya bir kimsenin başkasından ödünç aldığı şeyler maddi anlamda emânettir. Kur’an-ı Kerim’de emânetlere riayet edilmesi emredilmiş emânete riayet, kurtuluşa eren müminlerin vasıflarından sayılmıştır. Hadis-i şerifte ise emânete hıyanet, münâfıklık alametlerinden sayılmıştır. Şöyle ki: “Münâfığın alameti dörttür: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde yerine getirmez, kendisine bir şey emânet edildiğinde hıyânet eder, birisiyle anlaşmazlığa düştüğünde haddi aşar (hasmına zulmeder).” 

Muhakkâk ki kulun halleri, mâzî, hâl ve istikbâl (geçmiş, şimdiki hal ve gelecek) olmak üzere 3’tür. Mâzî; Cenâb-ı Allâh, ezelî kudretiyle, kulu, mazide adem (yokluk), ölüm, aciz ve cehâletten, varlığa, hayata, kudrete ve ilme, nakletti.