Yüce Allâh tarafından İbrahim (a.s.)’a indirilmiş olan 10 Sahife, Ramazan’ın ilk gecesinde indirilmişti. Bunların içindekiler emsâl (kıssalar, ibretli sözler) ile “Sübhânallâh” diyerek Yüce Allâh’ı tesbih ve tenzih, “Lâ ilâhe illallâh” diyerek tevhid, “Elhâmdülillâh” diyerek O (c.c.)’a şükür etmekten ibaretti. Ashâb-ı Kiram’dan Ebû Zerr Gıfârî (r.a.) der ki: “Yâ Resûlallâh! İbrahim (a.s.)’ın sahifelerinde neler vardı?” diye sordum. “Hepsi, meseller (ibretli sözler) idi. Şöyle ki: Ey saltanat verilen, sınanan, aldanan kral! Ben seni, dünyayı birbiri üzerine yığasın diye göndermedim. Fakat mazlumun duâsını, benden geri çeviresin, mazlumu, bana yalvarmak zorunda bırakmayasın diye gönderdim. Çünkü ben, mazlumun duâsını kâfir de olsa geri çevirmem! Onda, şöyle meseleler de vardı. Aklına mağlub olmadıkça, akıl sahibinin belli saatleri olmalı: 1. Bir saatini, Rabb’ına duâ ve münâcâta, 2. Bir saatini, Yüce Allâh (c.c.)’un sanat ve kudreti üzerinde durup düşünmeğe, 3. Bir saatini, geçmişte işlediklerinden ve gelecekte işleyeceklerinden kendisini sorguya çekmeye, 4. Bir saatini de, helâlinden yeme, içme, ihtiyacını karşılamağa ayırmak gereklidir. Yine akıl sahibine üç şey gereklidir: 1. Âhirete hazırlanmak, 2. Geçimini düzene koymak, 3. Haram olmayan şeylerden yararlanmak için olmadıkça, bir yerden, başka bir yere göç edip gitmemektir. Yine akıl sahibine üç şey yaraşır: 1. Zamanına, basîretle, ibret gözüyle bakıcı, 2. İşini, önüne katıcı, 3. Dilini, koruyup tutucu, kelâmını, azaltıcı olmaktır. Meğer ki açıklaması hakkında olsun” buyurdu. (M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, c.1, s.223-224)