Dünya ve Âhiret Sultanlarından: I. Ahmed

Dünya ve Âhiret Sultanlarından: I. Ahmed başlıklı yazımızı istifadenize sunuyoruz.
Sultan I. Ahmed Han Osmanlı padişahlarının on dördüncüsü, İslam halifelerinin yetmiş dokuzuncusudur. Sultan III. Mehmed Han’ın oğludur. Babasının Saruhan valiliği sırasında 1590 yılında Manisa’da doğdu. Annesi Handan Sultandır.
Şehzade Ahmed, henüz beş yaşında iken sıkı bir talim ve terbiyeye tâbi tutuldu. Zamanın ileri gelen âlimlerinden Aydınlı Mustafa Efendi, bu işle vazifelendirildi. Temel bilgileri öğrendi. Hocazade Mehmed ve Esad Efendilerden de dersler aldı. Bilhassa fıkıh ilminde ince bilgilere sahip olup, Arapça ve Farsça’yı mükemmel öğrendi. Ok atmak, kılıç kullanmak, at binmek gibi savaş ve askerlik eğitiminde de gayet başarılı idi.
Şehzade Ahmed, sancağa çıkmadan saltanata geçen ilk şehzade olmuştur. Sultan Ahmed on dört yaşında tahta geçti ve on dört sene padişahlık yaptı. İyi eğitim almış, sanata ve edebiyata düşkün bir padişahtı. Şiirin yanında hat sanatına da yakın bir ilgi göstermiştir. Zevk ve sefaya kapılmayan, dindar ve hayır sahibi olması dolayısıyla halkın sevgisini kazanmıştı.
I. Ahmed Han gerek Anadolu’da ve gerekse de İstanbul’da pek çok yadigâr bırakmıştır. İstanbul’da kendi adıyla anılan meydandaki Sultanahmed Camii tam bir şaheserdir. Temel atımında kazmayı ilk vuranlar devrin şeyhülislamı Mehmed Efendi, Aziz Mahmud Hüdâyî, Kuyucu Murad Paşa ve Sultan Ahmed Han olmuşlardır.
Mabeyinci Mustafa, padişahın vefâtından bir gün önce huzurunda iken, Ahmed Han’ın odada sahibini göremediği kimselere dört defa; “Ve aleyküm selâm” dediğini işitti. Sebebini sorduğunda Sultan Ahmed Han: “Şu anda Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali (r.a.e.) geldiler. Bana: “Sen, dünya ve ahiretin sultanlığını kendinde toplamışsın. Yarın Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz’in yanında olacaksın!” buyurdular cevâbını verdi. Hakikaten ertesi gün 22 Kasım 1617’de vefât etti.
(Ahmet Şimşirgil, Kayı V: Kudret ve Azamet Yılları, s.313-316)