Adem (a.s.)’ın yaratıldığı ve Cennet’e konulduğu gün Cuma günü idi. Yüce Allâh, melekleri Adem (a.s.)’a secde ettirdikten sonra “Ve alleme Âdeme’l esmâe küllehâ” ayetinde belirtildiği gibi ona her şeyin hatta zürriyetinden geleceklerin isimlerine varıncaya kadar, bütün yaratıkların (meleklerin bile) isimlerini birer birer öğretti. Bu isimleri meleklere sorup bu husustaki aczlerini,kendilerine itiraf ettirdikten sonra Adem (a.s.)’a emretti, Adem (a.s.) o isimleri birer birer saydı.İblis, Adem (a.s.)’ı yalan yere yemin ederek kandırdı. Allâh (c.c.)’un haram kılmış olduğu şeyden tattıkları için Allâh (c.c.), Adem (a.s.) ve Havva validemizi Cuma günü Cennet’ten çıkarıp yeryüzüne indirdi. Adem (a.s.), Cennet’te ikindi ile güneşin batışı arasındaki zaman kadar kalmıştı ki bu süre dünya günlerinden 130 yıla eşittir.Adem (a.s.), Hindistan’a, Havva validemiz Cidde’ye indirildi. Adem (a.s.)’ın indirildiği dağın, Hindistan’ın Serendip ceziresinde bulunduğu ve dağın isminin Bevz (Nevz) olduğu Taberî’de bildirilir.Yüce Allâh, Adem (a.s.)’ı Cennet’ten çıkardığı zaman ona her şeyi yapma sanatını da öğretti.Ona örs, çekiç, kerpeten ve külünk gibi bazı aletlerle kızıl tüylü bir öküz de verildi. Adem (a.s.) çiftçi oldu. Ekin ekmesi emredildi. Yeri, alnının teri ile sürdü. Ekin ekti, suladı, zamanı gelince biçti. Düvenle sürdü, rüzgarda savurup taneleri samanından ayırdı. Taneleri öğütüp un yaptı.Onu yoğurup hamur yaptı. Hamuru da pişirip ekmek yaptı. Adem (a.s.)’a demircilik sanatı da öğretildi. Demirden ilk yapıp kullandığı şey bıçak oldu.Adem (a.s.)’a nasıl tevbe edeceği ilham olununca, tevbe etmeye başladı. Gafur, Rahim ve Tevvâb olan Yüce Allâh, Adem (a.s.)’ın tevbesini kâbul eyledi.
(M.Asım Köksâl, Peygamber Tarihi, s.32-40)
