10. yüzyılda bir bilgin «Beşer, Allah (c.c.)’ın birliğini isbata, O’nun emsalsiz büyüklüğünü, yüce birliğini, muazzam kudretini ve eserinin mükemmeliyetini anlatmaya yıldızlar ilmi sayesinde muvaffak olur.» Bu sözler Laland’ın ifadesiyle dünyanın 20 meşhur astonomundan biri olan Müslüman BATTÂNİ’ye aittir.
BATTÂNİ, 858 yılında Harran’da doğdu. Astronomi ve matematik sahalarında büyük hizmetler verdi. Gayret dolu ömrünü 929 yılında Samarra şehri civanndaki Kasralcıs’ta tamamladı.
Paris İslâm Enstitüsü eski profesörlerinden JACQUES RİSLER’e göre trigonometrinin gerçek mucidi BATTANi’dir Batı’ya trigonometriyi o öğretmiştir. Trigonometrik bağıntıları bugün kullanılan şekliyle formüle etmiştir. M. CHARLES “Geometride Metodların tarihi” adlı eserinde, BATTÂNİ’den söz ederken, onun sinüs ve kosinûs tabirlerini ilk kullanan kişi olduğunu ifade etmiştir.
BATTÂNİ astronomide de çok hizmetler vermiş «Sâbiî Cetvelleri» yıldızların hareketi katalogunu hazırlamış, Güneş yılını bugünkü hesaplara çok yakın olarak, sadece 24 saniye fazlalıkla hesaplamayı başarmıştır.
Batıda ALBETEGNİUS (gayri müslimler büyük alimlerin müslüman olduklarını saklamak için herbirine bir Hıristiyan ismini takmışlardır) adıyla şöhret bulan BATTÂNİ’nin astronomideki hizmetlerini yadetmek için batı şimdiki Ay haritasında bir bölgeye onun ismini vermişlerdir.
ESERLERİ:
— Kitâbû Mârifet-il Bürûc fi mâbeyne erbe-il felek: (On iki burcun gök küresinin dörtte birindeki doğuş yerlerinin bilinmesi.) Yıldızların doğuş yerlerinin katalogudur. Böyle bir cetveli ilim dünyasına kazandıran BATTÂNÎ olmuştur.
— Risâletûn fî tahkik-i akdâr-il ittisâlât: (Yıldızların yanyana gelme ölçümlerinin araştırılması hakkındaki kitab)
— Şer’h-ul Makâlât-il erbaı li-Batlamyus: (Batlamyus’un “Dört kitap” adlı eserinin açıklanması.) BATTÂNÎ, Batlamyus’un (Yunan Astronomu) birçok yanlışlarını düzeltti. Ay ve bazı gezegenlerin yörüngelerinin hesaplanmasında bir kısım düzeltmeler yapmıştır.
— Ez – Ziyc; BATTÂNÎ’nin günümüze kadar gelebilen tek Astronomi ile ilgili kitabidir. Eser rasatlardan elde ettiği neticeleri de içine almaktadır. Kral X. Alfonso (1284) tarafından Arapçadan İspanyolca’ya, 12. yüzyılda Tivoli’li Plato Tiburtinus tarafından Latinceye tercüme edilmiştir. Eser Kopernik (1473-1543), Fransız Laplace (1749-1827)’in incelemelerine ışık tutmuştur.