Necâset, namaz ibadetinin yapılmasına engel, sağlıklı ve normal yaratılış vasfına sahip insanların çirkin görüp tiksindiği, bedene ve akla olan zararından dolayı şer’in yasaklayıp pis kabul ettiği şeyler demektir.
Bu tanıma göre, insan bedeninden çıkan ve çıkmasıyla abdest veya gusletmeyi gerektiren idrar, dışkı, vedî, mezî, menî, âdet, nifas ve istihâze kanı, akan kan, irin, ağız dolusu kusmak pisliktir. İnsanın bedeninde, elbisesinde, ibadet yaptığı yerde ve çevresinde bulunan pisliklerin temizlenmesi gerekir. Özellikle de namaz kılan kişinin, ibadetinin sahîh olabilmesi için pisliklerden temizlenip arınması önemlidir.
Yüce Allâh, abdest ayetinin sonunda: “Allâh (c.c.) size herhangi bir güçlük çıkarmak istemez; fakat sizi tertemiz kılmak ve size (ihsân ettiği) nimetini tamamlamak ister.” (Mâide s. 6) buyurmuştur. Yine aynı ayette, cünüplük halinde yıkanması hakkında: “Eğer cünüp oldunuz ise, boy abdesti alın.” buyurmuştur.
Âdetten temizlenme konusunda: “Temizleninceye kadar kadınlara yaklaşmayın.”,giysilerin temizliği ile ilgili de: “Elbiseni tertemiz tut.” (Müddessir s. 4) buyurmuştur.
Resûlullâh (s.a.v.) de pisliğin temizlenmesi hususunda: “Onu sil, sonra onu çitileyerek ovala, daha sonra da onu su ile yıka.” (Ebû Davud) buyurmuştur. Ayrıca Resûlullâh (s.a.v.) kabristan, mezbaha, çöplük gibi pis mekânlarda namaz kılmayı yasaklamıştır. (Tirmizî)
Hiç şüphe yok ki temizlenmek pis olan şeylerden dolayı gerekir ve pisliklerden uzak durulması da emredilir. Dinimiz temizliğin her çeşidine büyük önem vermiş ve onu, ibadetlerin kabulü için şart koşmuştur.
(Muharrem Önder, Âyet ve Hadisler Işığında Temizlik İlmihâli, s.131-132)
