Resûlullâh (S.A.V.) Efendimiz İblîs’e:
“Yâ Mel’ûn! Ümmetimden ne kadar düşmânın var?” diye sordu.
İblis onbeş tanedir, dedikten sonra devam etti:
1- Sensin.
2- Âdil idarecilerdir.
3- Mütevâzi zengindir.
4- Doğru sözlü tüccârdır.
5- Allâh’tan korkan âlimdir.
6- Nasîhat eden mü’mindir.
7- Merhametli kalbe sâhip olan mü’mindir.
8- Tevbesinde sâbit kalan tevbekârdır.
9- Harâmdan sakınan kimsedir.
10- Dâimâ abdestli gezen mü’mindir.
11- Çok sadaka veren mü’mindir.
12- İnsanlara karşı güzel huylu mü’mindir.
13- Dâimâ Kur’ân okuyan hâfızdır.
14- İnsanlara faydalı olan mü’mindir.
15- İnsanlar uykuda iken, gece namazına kalkan kimsedir.
Sonra Resûlullâh (S.A.V.) sordu:
“Ümmetim içinde arkadaşların kimlerdir?”
(İblis): On kişidir, dedi. Şöyle anlattı:
1- Zâlim yöneticiler
2- Kibirli zenginler
3- Aldatan tüccarlar
4- İçki içenler
5- Şarkı söyleyen kadınlar.
6- Zinâ edenler
7- Yetim malı yiyenler
8- Namaza ağır davranan kimseler
9- Zekâta engel olan kimseler
10- Uzun emelli olanlar
İşte bunlar, benim arkadaşlarım ve kardeşlerimdir.
(Ebu’l-Leys Semerkandî (K.S.), Tenbîhü’l-Gâfilîn, S: 715-16)