Bir sahâbi Peygamber (s.a.v.)’e gelerek kıyâmet ne zaman kopacak?” dedi. Resûlullâh (s.a.v.) “Kıyâmet için ne hazırladın ki bekliyorsun” buyurdu. O “Ya Resûlullâh, ben çok fazla namaz, oruç ve sadaka hazırlayamadım. Yalnız kalbimde Allâh (c.c.) ve Rasûlu (s.a.v.)’in sevgisi vardır” dedi. Resûlullâh (s.a.v.) “Kıyâmet günü sen sevdiğinle haşrolunacaksın” buyurdu.
Resûlullâh (s.a.v.)’in “Kişi sevdiğiyle beraberdir”hadisini pek çok sahabeler nakletmişlerdir. Onlar arasında Abdullah ibn-i Mes’ud, Ebû Musâ el Eşâri, Saffân, Ebû Zer (r.a.e.) ve başka zatlar da vardır. Hz. Enes (r.a.) diyor ki: Sahâbe-i Kirâm (r.a.e.) hazretleri, bu mübarek söze sevindikleri kadar hiçbir şeye sevinmemişlerdir.
Hz. Fatıma (r.anhâ)’nın evi ilk zamanlarda Resûlullâh (s.a.v.)’in evine biraz uzaktı. Bir defasında Resûlullâh (s.a.v.): “Gönlüm istiyor ki, senin evin bana yakın olsun” buyurdu. Hz. Fatıma (r.a.) Hârise (r.a.)’in evi size yakın, ona söyleyiniz evini benim evimle değişsin” dedi. Resûlullâh (s.a.v.): “Onunla daha önce bir değişme olmuştu, artık utanıyorum” dedi. Hârise bunu duyunca hemen gelerek “Ya Resûlullâh (s.a.v.), ben Fatıma (r.anhâ)’nın evinin yakınınızda olmasını arzu ettiğinizi duydum, işte bunlar benim evlerimdir. Size onlardan daha yakını yoktur. Hangisini beğenirseniz değiştiriniz. Ya Resûlullâh (s.a.v.), ben ve malım ancak Allâh (c.c.) ve Resûlu (s.a.v.)’indir. Ya Resûlullâh (s.a.v.), Allâh (c.c.)’a yemin olsun ki, sizin aldığınız mal, benim yanımda kalan maldan bana daha sevimlidir.” Resûlullâh (s.a.v.) “Doğru diyorsun” buyurdu, malının bereketli olması için duâ etti ve evi değiştirdi.(Zekeriya Kandehlevi, Fezail-i A’mal)