Ravilerde vücudu aranılan başlıca şartlar, dörttür. Bunlardan biri bulunmayınca rivayeti makbul olmaz. Şöyle ki:
- Râvîde akıl şarttır. Binaenaleyh mecnunların, matûhların gayri mümeyyiz çocukların rivayetleri muteber değildir.
- Râvîde İslâmiyet şarttır. Çünkü gayri müslimlerin İslam dinine müteallik bir husus hakkında taassubdan azade bir hâlde ilgili bulunmaları, müsteb’addir.
- Râvîde adalet şarttır. Yani: râvî, diyanet ve siyretce müstakim olup kebair denilen büyük günahlardan kaçınmalıdır. Sagayir denilen küçük günahlara musir olmamalıdır. Nefsin hissetine delâlet eden adî hallerden de uzak bulunmalıdır.
- Râvîde zabıt şarttır ki, bu, hakk ile işitmek, mânâyı anlamak, lafzı hıfz etmek, hıfz üzerine murakabede bulunmak ile hâsıl olur. Mesela: Râvî, rivayet ettiği şeye dair hiçbir şeyi kaçırmayıp onu layıkile işitmiş, görmüş olmalıdır.
Kezalik: Rivayet ettiği şeyin mânâsını layıkile anlamalı ve onu kudreti nisbetinde ezberlemeye çalışmalıdır ve onu başkasına rivayet edeceği zamana kadar güzelce hafızasında tutmuş bulunmalıdır.
Hukuku İslâmiyye Kamusu, S.136, Ö. Nasuhi Bilmen
