Peygamberimiz (S.A.V)’in konuşmaları tatlı ve te’sirli idi. Söz söyledikleri zaman gür ve yüksek sesle, kelime­leri tane tane söylerlerdi, hattâ dinleyenler sözlerini ezberleyebilirlerdi.
Sözlerini umumiyetle üç defa tekrar ederler, konuş­maları esnasında başlarını yukarıya kaldırırlardı. Kim­seye fena söz söyleme ve kimsenin sözünü kesmezlerdi. Boş söz asla konuşmazlardı.
Nadiren güler, fakat ekseriya tebessüm ederlerdi:
Bazı rivayetlere göre de Peyamberimiz (S.A.V) hiç bir zaman kahkaha ile gülmemişlerdir. Daima hakkı ko­nuşurlardı. Konuşulması ve anlatılması gereken bazı şeylere kinaye yolu ile işaret ederlerdi.