Peygamberimiz (S.A.V)’in konuşmaları tatlı ve te’sirli idi. Söz söyledikleri zaman gür ve yüksek sesle, kelimeleri tane tane söylerlerdi, hattâ dinleyenler sözlerini ezberleyebilirlerdi.
Sözlerini umumiyetle üç defa tekrar ederler, konuşmaları esnasında başlarını yukarıya kaldırırlardı. Kimseye fena söz söyleme ve kimsenin sözünü kesmezlerdi. Boş söz asla konuşmazlardı.
Nadiren güler, fakat ekseriya tebessüm ederlerdi:
Bazı rivayetlere göre de Peyamberimiz (S.A.V) hiç bir zaman kahkaha ile gülmemişlerdir. Daima hakkı konuşurlardı. Konuşulması ve anlatılması gereken bazı şeylere kinaye yolu ile işaret ederlerdi.