(S.A.V)’in vaktini üç işe tahsis ettik­lerini kaydeder. Bu vakitlerin bir İmâm-ı Tirmizi, “Şemâil”inde Hz. Ali (R.A)’den nak­len Peygamberimiz kısmını ibâdetlere, bir kısmı âmme (halkın) işlerine, bir kısmı da şahsî meşgalelere tahsis edilmişti.
Hz. Resûlullah (S.A.V) gecenin yansı, yahut üçte ikisi geçtikten sonra kalkarlar, dişlerini misvakla ovarlar, sonra abdest alıp Teheccûd namazı kılar, daha sonra da sabah namazı için mescide çıkarlardı.
Sabah namazından sonra güneş doğuncaya kadar isti­rahat ederlerdi. Onlara vaaz ve nasihatta bulunurlardı. Kuşluk vakti dört veya sekiz rekât namaz kılarlar, buna müteakip evlerine giderler, evlerinin işiyle meşgul olur­lardı. İkindi namazından sonra zevcelerini teker teker ziyaret ederlerdi.