Oruç tutacak kimsenin sahur yemeği yeme­si müstehabdır. Bunun vakti gecenin sonu (im­sak saati) na kadardır.
İftarı ta’cil (acele) yani akşam namazından evvel oruç açmak müstehabdır. Ta ki oruç hali namazda kalbin huzuruna mâni olmasın.
İftar esnasında: «Ey Allah (c.c.)’ım senin rı­zan için oruç tuttum, sana iman ettim, sana tevekkülde bulundum, senin rızkınla orucumu aç­tım, Ramazan-ı şerif ayının yarınki günü orucu­na da niyet ettim. Artık benim geçmiş ve ge­lecek günahlarımı yarlığa.» diye dua etmesi sün­nettir.
Orucu hurma gibi tatlı bir şey ile açmak mendubdur.
Oruçlunun yakınlarına, fakirlere fazla ihsanda bulunması müstehabdır.
Oruçlunun mümkün olduğu kadar gece ve gündüz Kurân-ı Kerîm’i tilavetle, zikir ile, Resûl-i Ekrem (s.a.v.) Efendimize salât ü selâm ile, ilim ile iştigal etmesi müstehapdır.
Oruçlunun lüzumsuz fazla lakırdılardan di­lini tutması müstehabdır. Gıybetten, nemimeden kaçınmak her zaman bir vecibedir.
Oruçlu için itikaf da müstehastır. (İslâm İlmihali, Sh. 276)
MÜSTEHAB: Lügatte sevilmiş şey demektir. Istılahta «Resûl-ü Ekrem (s.a.v.) Efendimizin bazen yapıp bazen terk buyurmuş oldukları şey­dir.»