Oruç tutacak kimsenin sahur yemeği yemesi müstehabdır. Bunun vakti gecenin sonu (imsak saati)na kadardır.
İftarı ta’cil (acele) yani akşam namazından evvel oruç açmak müstehabdır. Ta ki oruç hali namazda kalbin huzuruna mâni olmasın.
İftar esnasında: “Ey Allah’ım senin rızan için oruç tuttum, sana îmân ettim, sana tevekkülde bulundum, senin rızkınla orucumu açtım, Ramazan-ı şerîf ayının yarınki günü orucuna da niyet ettim. Artık benim geçmiş ve gelecek günahlarımı yarlığa” diye dua etmesi sünnettir.
Orucu hurma gibi tatlı bir şey ile açmak mendubdur.
Oruçlunun yakınlarına, fakirlere fazla ihsanda bulunması müstehabdır.
Oruçlunun mümkün olduğu kadar gece ve gündüz Kıır’ân-ı Kerîm’i tilavetle, zikir ile, Resûl-i Ekrem (a .s.) Efendimize salât-ü selâm ile, ilim ile iştigal etmesi müstehapdır.
Oruçlunun lüzumsuz fazla lakırdılardan dilini tutması müstehabdır. Gıybetten, nemimeden kaçınmak her zaman bir vecibedir.
Oruçlu için itikaf da müstehabtır
(İslâm İlmihali, Sh.: 276)
MÜSTEHAB: Lügatte sevilmiş şey demektir. Istılahta “Resûl-i Ekrem (s.a.v.) Efendimizin bazen yapıp bazen terk buyurmuş oldukları şeydir.”
