Hesâb verme bedenlerin nerede nasıl kullanıldığından olacağı gibi bedenlere verilen zararlardan, onları hor kullanmaktan, bir başkasının kullanımına sunmaktan dolayı da olacaktır.
Âyet-i kerimede: “O gün dilleri, elleri ve ayakları sâhib-lerinin kendileriyle ne yaptılarsa hepsine şâhidlik edeceklerdir.” (Nur s. 24) İnsanlar, beden ve uzuvlarına verilen zarardan dolayı hesâba çekileceklerdir. Bunlardan dolayı ölen bir insanın bedeninin tamâmı birlikte gömülür. Yakılmaz, ilaç da dâhil olmak üzere bir dünyevî menfaat için hammadde olarak kullanılmaz. (Nevevî)
İnsanın saçının yada uzuvlarından birisinin bir şeyde malzeme olarak kullanılması haramdır. Saçı ya da bir şekilde vücûdundan ayrılan bir uzvu, yerine konulması söz konusu değilse gömülür.
Organ nakli insanın kullanımına verilen bedenin bir başkasının kullanımına verilmesi boyutuyla uhrevi cezâlandırmayı gerektirir. Bir mal sâhibi tarafından bir şahsa mülkiyeti itibarıyla değil ama kullanım itibârıyla verilse kullanıcı o malı ancak izin verilen çerçevede kullanabilme hakkına sâhibdir. Beden ulemânın ittifâkıyla insanın mülkü değil Allâh’ın mülküdür ve Allâh (c.c.) bu mülkü kendisi takdîm etmiştir.
İntihâr edenin hayatına son vermesinden dolayı cezâlandırılması, insan bedenlerinin üzerinde müsle yapılmasının haram kılınması, Tufeyl ed-Devsî’nin hadîsindeki mafsallarını kesen sahâbenin affedilmemesi, insanın bedenini bir başkasının kullanımına Şer‘î izin olmaksızın sunmasının (zinâ vs.’de, olduğu gibi) haram olması dirinin de ölünün de kemiklerinin kırılmasının haram kılınması, beden üzerindeki uzuvlara zarar verilmesine kısas müessesesi getirilerek müeyyideler konulması, insanın rûhî, aklî ve bedensel melekelerine zarar veren sihir yapmanın haram kılınması; kıyâmet günü olacak hesâbın bedenlerin nerede ve nasıl kullanıldığından olacağını ifâde ettikleri gibi, bedenin hor kullanılmasından ona zarar verilmesinden, bir başkasının kullanımına sunulmasından da olacağına delâlet etmektedirler.
(Muhammed Önder, İslam Fıkhında Organ Naklinin Hükmü, 55.s.)