İlmin en büyük düşmanı olan unutmanın bir çok maddî ve manevî sebepleri; olduğu gibi, yüksek bir hafızaya sahip olmanın da bir çok maddî ve manevî sebepleri vardır:
İmamı Celâlêddin Abdurrâhman es-Suyûtî hazretleri, “Kitabü’-Rahmeti fit-Tıbbı vel Hikmeti” isimli kitabında şöyle nakletmektedir:
“On şey insana unutkanlık verir:
1- Yeşil havuç yemek, 2- Ekşi ve ham elma yemek, 3- Fare artığını yemek ve içmek, 4- Durgun suya bevletmek, 5- Yola bit atmak, 6- İdam edilmiş kişiye bakmak, 7- İki katar (birbirine bağlı olan deve ve yük taşıyan şeylerin) arasında geçmek, 8- Evi bez ile süpürmek, 9- Mezar taşlarını okumak, 10- Uzun süre denize bakmak…
Bazıları da şunları ilâve ettiler:
11- Cünüp iken yemek ve içmek,
12- Çok balık eti yemek,
13- Karnı tıka basa doldurmak,
14- Bakla yemek…
15- Sakız çiğnemek,
16- Siyah terlik giymek,
17- Enseden hacamat yaptırmak,
18- Üzüntü,
19- İsyan,
20- Çok günah,
21- Dünya ile çok meşgul olmak,
22- Dünya işleri için çok üzülmek,
23- Borçlu olmak,
24- Müstehcen şeylerle ilgilenmek,
25- Balgam yapıcı gıdalar almak…
26- Avret mahalline bakmak,
27- Karşı cinsi düşünmek,
28- Kişinin ferce bakması,
29- Kişinin avret yerlerinden çıkan pisliğe bakması,
(Keşfu’1-Hafa: 2798)
(Fıkhü’l-İbâdet ala mezehibi’l-Hanefiyyi)
(Kitabü’-Rahmeti fit-Tıbbı vel Hikmeti” s. 271)