Enes bin Malik (r.a.)’den rivayet olunmuş­tur:
Bir gün Resûlullah (s.a.v.) ile çöle çıkmış­tık. Yüksek sesiyle öten bir kuş gördük. Resûlullah (s.a.v.):
– Şu kuş ne söylüyor, biliyor musun ya Enes?
– Bunu ancak Allah ve Resulü bilir, dedim.
Resûlullah (s.a.v.) buyurdu ki:
O kuş, «Ya Rabbi, gözlerimi aldın, beni a’ma yarattın, beni rızıklandır, çünkü açım» diyor.
Enes (r.a.) der ki:
Biz onu seyrederken bir başka kuş (yahud bir çekirge) geldi, onun ağzına lokmasını koydu. Onu yuttu ve tekrar yüksek sesiyle ötmeye başladı.
Resûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:
Kuşun ne söylediğini biliyor musun ya Enes?
Onu ancak Allah ve Resulü bilir, dedim. Resûlullah (s.a.v.) buyurdular ki:
“O, beni de unutmayan Allah (c.c.)’a ni­hayetsiz hamd olsun” diyor.
(Hz. R.M. Sâmi (k.s.), Yunus ve Hud Sûreleri Tefsiri, sh.: 75)