Allah (c.c.), başlangıcı olan şu kâinatı belli bir vakitte sonlandıracak ve gökler kitap dürülür gibi dürülecektir. Kıyamet günü ölülerin cesetlerine tekrar can verilir ve kabirlerde olanlar kabirlerinden kaldırılır. Yırtıcı hayvanlar tarafından parçalanmış olanlar bu hayvanların karınlarından, yırtıcı kuşların parçalamış olduğu küçük çocuklar kuşların kursaklarından, sanki ölmemiş gibi dünyadaki şekilleriyle çıkarılır. Sonra bütün mahlûkât dünya senesiyle 50 bin sene olan uzun bir günde haşir meydanına sevkedilir.
Kıyametten önce ise İsrafil Aleyhisselam’ın Sûr’a birinci üfürüşüyle yerde ve göklerde kim ve ne varsa hepsi ölür, yok olur. Sadece şu 7 şey yok olmaz: 1- Arş, 2- Kürsî, 3- Levh-i Mahfuz, 4- Kalem, 5- Cennet, 6- Cehennem, 7- Ruhlar.
Allahu Teâlâ (c.c.) buyuruyor ki: “Sûr’a üfürüldüğü gün, Allah’ın diledikleri hâriç göklerde olanlar ve yerde bulunanların hepsi dehşete kapılırlar.” (Neml S. 87)
Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyuruluyor:
“O gün zâlimlere özür dilemeleri fayda vermeyecektir. Onlar için sadece lanet vardır. Ve en kötü yurt (cehennem) vardır.” (Mü’min S. 52)
 “..Allah sizi diriltir, sonra sizi öldürür, sonra da sizi kıyamet günü için toplar. Onda bir şüphe yoktur. Velâkin insanların çoğu bilmezler.” (Câsiye S. 26)
“Bütün insanlar (kabirlerinden uyanıp) Allahu Teâlâ’nın huzurunda kıyam edecektir.” (Mutaffifîn S. 6)
“O gün hak ile bâtılın ayrılacağı gündür.” (Mürselât S. 38)
“O gün, insanın kardeşinden, anasından, babasından, eşinden ve oğullarından kaçacağı gündür.” (Abese S. 34-36)
“O gün mal ve evlatlar fayda vermeyecektir.”(Şuârâ S. 88)
“O gün, alım-satımın olmayacağı bir gündür.” (Bakara S. 254)
İmâm Kurtubi der ki: İnsanlar için lâzım olan; kıyamet alâmetleri ortaya çıkmadan önce hazırlık yaparak tedbir almış olmalarıdır. Çünkü yüce Allah (c.c.) o alâmetleri dünya yaşamının müddetinin sonunun geldiğine dair nişanlar olarak yaratmıştır.             (Muhammed Alaadin, Hediyyetü’l Alaiyye, s.896-897)