Âyet-i Celîlede buyurulur ki:
—           Münafıklar mü’minlere tesadüf ettikle­rinde biz iman ettik derler. O kendi reisleri ve küfür üzerine musırr olan şeytanlarıyla tenha kaldıklarında biz sizinle beraberiz, ancak biz onlarla istihza (alay) ettik derler. Allah Teâlâ onları istihzaları mukabilinde cezalandırır ve mütehâyyir ve mütereddid oldukları halde dalâl ve tuğyanlarında terkeder.
( O kimseler ki onlar günah işlemekle cü­rüm sahibi oldular. Onlar iman ehlinin halleri­ne gülerler, mü’minlere tesadüf ettiklerinde kaş­larıyla gözleriyle birbirine işaret ederek ehl-i imanı zemmederler.
Kıyamet gününde mü’minler kâfirleri ha­kir, zelil ve sefil bir halde görünce gülerler. Köşklerde kürsiler üzerinde Cenab-ı Allah (c.c.)’ın verdiği nimetlere nazar ile mesrur olurlar.
Başkasını tan ve istihzayı adet eden kim­se için helak-i azim vardır.
(R.M. Sâmi (k.s.), Musâhabe: 6)