Birisi Peygamber (s.a.v.)’e; “İnsanların en hayırlısı kimdir?” diye sordu. Buyurdu ki; “Ümmetimin en hayırlısı benim çağımda yaşayanlar (sahabe), sonra onları takip edenler (tabiin), sonra onları takip edenler (tebei tabiin) dir.” (Müslim)

Resûlullâh (s.a.v.) buyurdu ki; “İnsanlar üzerine bir zaman gelir, bir grup insan savaşır ve onlara; “Aranızda Resûlullâh (s.a.v.)’e sahabelik eden kimse var mı?” denilir. Onlar da; “Evet” derler. Bunun üzerine kendilerine fetih müyesser kılınır. Sonra insanlar üzerine bir zaman gelir, insanlardan bir grup savaşır ve kendilerine; “İçinizde Resûlullâh (s.a.v.)’in ashâbına sahabelik eden var mı?” denilir. “Evet!” derler. Yine kendilerine fetih müyesser kılınır. Sonra insanlar üzerine bir zaman gelir, insanlardan bir grup savaşır ve kendilerine: “İçinizde Resûlullâh (s.a.v.)’in ashâbına sahabelik edenlere sahabelik eden kimse var mı?” denilir. Onlar da: “Evet!” derler. Bu sebeple kendilerine fetih müyesser kılınır.” (Buharî)

Ebû Bürde (r.a.) dedi ki; Resûlullâh (s.a.v.) ile beraber akşam namazını kıldık. Sonra; “Oturalım da onunla beraber yatsıyı da kılalım” dedik ve oturduk. Derken yanımıza çıktı ve: “Siz hâlâ burada mısınız?” dedi. Biz şu cevâbı verdik: “Ey Allâh’ın Resûlü! Seninle birlikte akşam namazını kıldık. Sonra: “Oturalım da seninle birlikte yatsıyı da kılalım” dedik. “İyi ettiniz ve isâbet ettiniz!” buyurdu. Ardından başını semaya kaldırdı. Çokça başını semaya kaldırırdı ve: “Yıldızlar semanın güvencesidir. Yıldızlar gidince semaya vaad olunan gelir. Ben ashâbım için bir güvenceyim. Ben gidince, ashâbıma vaad olunanlar gelir. Ashâbım da ümmetim için bir güvencedir. Ashâbım gidince ümmetime vaad olunan şeyler gelir” buyurdu. (Müslim)

(İbn Hacer el-Askalânî, el-İsâbe (Seçkin Sahabeler), s.15-16)

Bir Yorum Bırak