İmansız Ölmeye Sebep Olan Ameller

İmansız Ölmeye Sebep Olan Ameller başlıklı yazımızı sizler için derledik

FudayI bin İyâz (r.âleyh) Hz.’lerinin talebelerinden birinin ölümü hazır olduğunda, Fudayl (r.âleyh) Hz.’leri, onun yanına girdi. Başı ucunda oturdu. Yasin Sûresi okumaya başladı.
Talebe; “Ey Üstâd! Bunu okuma!” dedi. Fudayl (r.âleyh) Hazretleri sustu. Ve ona; “Lâ ilahe illallah” tevhid kelimesini telkîn etti. Talebe; ”Ben onu söylemem! Çünkü ben ondan uzağım!” dedi. Ve bu hâl üzere öldü.
Talebenin îmânsız bir hal üzere vefât etmesi üzerine Fudayl bin İyâz (r.âleyh) evine gitti. Eve kapanıp ağladı. Tam kırk gün (kırk gece) evden çıkmayıp; hep ağladı. Sonra İyâz (r.âleyh) Hazretleri, onu rüyasında gördü. O cehenneme götürülüyordu.
İyâz (r.âleyh) Hazretleri ona sordu: “Hangi günâh sebebiyle Allâhü Te‘âlâ hazretleri, senden marifeti söküp aldı? Halbuki sen talebelerimin en âlimi idin!” Talebe konuştu: “Üç şey sebebiyle (benden marifetullah yani imân) alındı: 1. Nemîme, 2. Haset, 3. Şarap’tır.
Birincisi: Nemîme yani laf taşımamdır. İkincisi: Hasettir, arkadaşlarımı kıskanıyordum. Üçüncüsü: Şarap içmemden dolayıdır. Çünkü benim bir hastalığım vardı. Doktora gittim. Ona derdimin devâsını sordum. Doktor bana; “Her sene bir bardak şarap iç. Eğer böyle yapmazsan bu hastalığın ebediyen senden geçmez!” dedi. Bundan dolayı ben her sene bir bardak şarap içiyordum. Kendisine takâtimiz olmayan gadâbından Allâh (c.c.)’a sığınırız!
(İsmail Hakkı Bursevi, Ruhu’l Beyân Tefsiri, c.6, s.649-650)