“İmânı olduğu hâlde, ileride imânının(bir anda veya yavaş yavaş) gitmesine sebep olan şeyler kırk kadardır:
- Bid’at sahibi yani itikadı bozuk olmak.
- Zayıf yani amelsiz imân.
- Dokuz uzvunu doğru yoldan çıkarmak. Bu dokuz uzuv ve kötülükleri şunlardır: El: Haram olan şeyleri tutmamalı, Dil: Yalan söylememeli ve kötü şeyler konuşmamalı, Göz: Haram olan şeylere bakmamalı, Mide: Haram olan şeyleri mideye sokmamalı, Kalb: Kibir, ucub, su-i zan gibi şeylerden kaçmalı, Kulak: Haram şeyleri dinlememeli, Ayak: Kötü yerlere gitmemeli, Ferc: Zina ve livatadan uzak durmalı, Burun: Haram şeyler koklamamalı.
- Büyük günâh işlemeye devam etmek.
- Nimet-i İslâm’a şükrünü kesmek.
- İmânsız gitmekten korkmamak.
- Zulüm etmek.
- Sünnet üzere okunan ezanı dinlememek.
- Anaya babaya âsi olmak. Onların İslâmiyet’e uygun, mubâh olan emirlerini sert sözle ret etmek.
- Doğru olsa bile, çok yemin etmek.
- Namazda tadîl-i erkânı terk etmek.
- Namazı ehemmiyetsiz sanıp, öğrenmesine ve çoluk çocuğuna öğretmeye önem vermemek.
- Şarap ve fazlası sarhoş eden her içkiyi, az da olsa, içmek.
- Müminlere eziyet etmek.
- Yalan yere evliyalık ve din bilgisi satmak. Ehl-i Sünnet bilgilerini öğrenmeyip, kendini din adamı olarak tanıtmak.
(Mızraklı İlmihâl, s.77-78)
