Kaynaklar İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.)’in kendisinden her isteyeni ve ihtiyaç sahiplerini boş çevirmeyecek şekilde cömert olduğunu ittifâkla kaydederler. Nitekim onun cömertliğini Süfyan b. Uyeyne (r.âleyh) şöyle anlatır: İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.) çok sadaka verir, istifâde ettiği her şeyden başkalarına da pay ayırırdı. Bir defa gönderdiği hediyelerin çokluğu beni şaşırtmıştı. Bu durumu talebelerinden birine anlatınca; “Bu çok mu? Saîd b. Ebû Arûbe’ye gönderdiği hediyeler bundan çok daha fazlaydı. O hemen her muhaddise iyilikte bulunmuştur” diye mukabele etti. Mis‘ar b. Kidam da; “O kendisi veya ailesi için giyecek veya yiyecek bir şey alacağı zaman aynısını önce âlimler için alırdı” demiştir.
Önde gelen talebesi İmâm Ebû Yusuf şöyle anlatır: “İyilikte bulunduğu için kendisine teşekkür edenlere; “Allâh (c.c.)’e şükret, çünkü bu O’nun gönderdiği bir rızıktır” derdi. Bana ve aileme yirmi sene baktı. Bir gün; “Senden daha cömert bir kimse görmedim” deyince o; “Sen (hocam) Hammad’ı görmedin, onda güzel huyların hepsi vardı” karşılığını verdi
Şakîk de İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.)’de şahit olduğu şu olayı anlatır: “Birlikte yolda giderken bir adam onu görünce yolunu değiştirdi. İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.) arkasından bağırarak adamı yanına çağırdı ve yolunu niçin değiştirdiğini sordu. Adam; “Sana on bin dirhem borcum var, uzun zaman geçmesine rağmen ödeyemedim. Ödeme imkânım da yok. Bu sebeple senden utandığım için yolumu değiştirdim” dedi. Bunun üzerine İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.): “Bütün mesele bu mu? Hepsini sana hediye ettim. Artık beni görünce yolunu değiştirme, beni gördüğünde rahatsız olduğun için de hakkını helâl et” dedi. O zaman anladım ki İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.) gerçek bir zâhittir. (Muhaddisler Nazarında İmam-ı Âzam Ebû Hanîfe, c.1, s.53-54)
