İlâhî dinleri bâtıl dinlerden ayıran başlıca vasıflar şun­lardır:
İlâhî dinler; bütün kâinatta irâdesi mutlak bir ka­nun olan tek bir yaratıcı olduğuna ve uhrevî mes’ûliyete imân eder.
Bir nevî mevcudatı, Melekler unvanı ile tesbit ve kabul eder.
Varlığı vâcib olan bu yaratıcıya ihlâs ile ta’zîm, yâni ibadet etmeyi emredip O (c.c.)’ndan başkasını ibâdete ve tapmaya lâyık görmez.
En yüksek bir ahlâk ile mümtaz bir şahsiyetin (Bir Peygamberin) Allah (c.c.)’tan vahiy ve ilham suretiyle telakki ve insanlara tebliğ eyledikleri ahkâm ve düstûrlar şeklinde tecellî eder.
Vahy-i İlâhî olan birer mukaddes Kitaba istinâd eder.
İlâhî dinlerin umûmî düstûrları, içtimaî bir heyetin teessüsünü ve bu heyetin en mükemmel bir nizam üzere devam edip gitmesini aklî ve medenî tekâmülünü ve umûmunun, menfaatini istihdaf eder. Yâni Allah’ın Peygamberler vâsıtasıyla kullarına olan emirleri ve nehiyleri, hep ictimaî şahsiyetin menfaatlarına taallûk et­mektedir. Binâenaleyh, her birisi, tarihî birer hârika ictimaî birer müessese yaratmış olan büyük adamları ne sihirbaz ve kâhinlerle, ne de filozof ve cihangir hüküm­darlarla mukayese etmek mümkün değildir.
(A. H. Akseki, İ. Dini, Sh.: 19)