İbâdet ve Hikmetleri
 
İbâdet: Mükelleflerin (Erginlik çağına eren akıl sahibi insanların) nefislerinin arzu ve temayülleri­ne muhalefetle Rab’larına tizim için yapmış ol­dukları, yapılması sevap olan ve Allah (c.c.)’a ya­kınlık ifâde eden husûsî tâatlarıdır.
 
Tâat’ın aslı: Verâ’dır. (Haramdan kaçınma)
Verâ’nın aslı: Takva’dır.
Takvâ’nın aslı: Nefs muhasebesidir.
Nefs muhasebesinin aslı: Allah (c.c.)’ın azabından sakınmak, nimetini ummaktır.
On şey nefse gerekli görülmeyince, Verâ’ ta­mamlanmaz:
1- Dil, gıybetten korunmak, 2- Kötü zandan sa­kınmak, 3- Halkla alay etmekten geri durmak, 4- Haramlara bakmamak, 5- Doğru sözlü olmak, 6- İmân nimetinden dolayı yüce Allah (c.c.)’a min­nettar olmak ve kendi kendini beğenmemek, 7- Malı, hak yolunda harcamak ve bâtıl yollarda harcamamak, 8- Yükseklik ve büyüklük dileğinde bulunmamak, 9- Beş vakit namazı –vekitlerine,rükû ve secdelerine dikkat ve riâyet ederek- korumak, 10- Sünnet ve cemâat üzere istikamet etmek.
(M. A. Köksal, İ. Tarihi, C.18, S. 328)