• Bir itâatsizlik çok, bin itâat azdır.
  • Babana hürmet et ki, oğlun da sana hürmet etsin.
  • Kişinin arkadaşı, aklının kılavuzudur.
  • İyi kişilerin çoğalması, Allah’ın merhametidir.
  • İçin süslü olması, dışın süsünden hayırlıdır.
  • Dünyalıklarla sevinmek aldanmaktır.
  • Bedenin sağlığı, oruç tutmaktır.
  • Dayanıp katlanman seni zafere kavuşturur.
  • Allah’tan başkasından bir şey bekleyen kişinin emeği boşadır.
  • Kalbin nurlanması helâl yemektendir.
  • Gençlerle düşüp kalkmak insanın dînini bozar.
  • Îmân eden kişinin nurluluğu, geceleri ibadet etmesiyledir.
  • Kalbini, karanlıklarda namaz kılmakla nurlandır.
  • İyiliğin yersiz olması bir zulümdür.
  • Seni görmezden gelen kimseyi gör, gözet.
  • Arada söz taşıyan kişi, bir anda bir aylık fitne koparır.
  • Allah kelâmı (Kur’ân), kalbin ilâcıdır.
  • Nimeti anlamamak, onu yok eder.
  • Sözü çok olan kişinin, noksanı çok olur.
  • Tatlı subaşı kalabalık olur.
  • Emeli az olanın, ömrü uzundur.
  • Düşmana itaat etmek, insana ölümdür.
  • Kişinin zulmü, kendini yere serer.
  • Zulüm gören kişinin şikâyeti boşa gitmez.
  • Her gündüzün sonu bir gecedir.
  • Hak olan bir muameleye kızmak çirkinliktir.
  • Hakkı kabul etmek, dînden ileri gelir.
  • Kişinin kıymeti, önem verdiği şey ile ölçülür.

(Abdullah Âtıf Tüzüner,
Sîretu’n-Nebî (s.a.v.), 314-317.s.)