Erkek veya kadının, bakması haram-ı galîz, haram-ı hafif veya mekruh olan yerlerini zaruretsiz tutmaları caiz değildir.
Erkeklerin ihtiyar kadınların elini sıkması veya ihtiyar kadınların erkeklerin ayağını oğması, şehvetten emin ise caizdir.
Murdar olmuş hayvan leşi, kan ve şarap gibi aynî haram olan şeyleri tutmak elin âfetlerindendir.
Zekât alması caiz olmayanların zekât, sadaka-ı fıtır, adak ve yemin kefareti almaları elin âfetidir. Fakir, âlim, sâlih, müttekî, velî ve keramet sahibi sanılıp, sadaka ve hediyye verilen bir kimsenin kendisinde bu sıfatlar bulunmadığı halde o sadakayı ve hediyyeyi alması, elin âfetlerindendir.
Canlı resmi yapmak, bir şeyi telef ve israf etmek de elin afetlerindendir.
Tavla, satranç ve diğer oyun âletleri ile oynamak elin afetlerindendir. Ancak düğünde zilsiz def çalmak, kâfirler ile harbeden gazilerin, askerlerin davul, hac davulu çalması caizdir.
Güvercin ile oynamak âfettir. Bir hayvanı hedef edip ona ok atmak, nişan almak veya bir yere tıkayıp aç öldürmek, iftira ve söz taşımak gibi söylemesi haram olan şeyleri yazmak elin afetlerindendir. İyi işlerde sol elini, kötü işlerde sağ elini kullanmak elin afetlerindendir.
Alay etmek, gıybet ve hakaret yoluyla bir kimseye eliyle işaret etmek elin afetlerindendir.
Mü’min olsun kâfir olsun, köle olsun câriye olsun, hizmetçi veya bir başkası olsun, bir kimseyi haksız yere dövmek elin afetlerindendir.
(Kadızade Ahmed Efendi, B. Vasiyetnamesi Kadızâde Şerhi, s.188-189)