Allah (c.c.) indinde yegane din olan İslâm’ın hükümleri Edille-i Şer’iyye ile ortaya konmuştur. Edille-i Şer’iyye: «Kitap, Sünnet, İcmâ-i Üm­met ve Kıyas-ı Fukahâ» dan çıkan şeriatın (İs­lâm’ın) dört delilidir. Buna Edile-i Erbaa da de­nilir.
Kitap’tan maksat Kur’an-ı Kerim’dir.
Sünnet: Hz. Peygamberimiz (s.â.v.)’in bütün söz ve fiileri, tasvibleri (gördüğü zaman seslenmeyerek doğru buldukları olaylar)dır.
İcmâ-i Ümmet: İttifak mânâsına olup, müctehidlerin bir asırda, bir hükmü şer’i üzerine ittifak etmeleridir. İcma selahiyeti müctehidlere aittir ve onlara hastır, içinde bulunduğumuz şu asrımızda müctehid yoktur. Halkın ittifakları icma sayılmaz. Bunların ittifakına uyulamaz icmânın şartları vardır. Ancak bu şartlara uyula­rak icmâ yapılabilir.
Kıyas-ı Fukahâ ise: Mukayese demek olup, dinimizde iki malum şeyden birinin mensus olan hükmünü —yani bu hükmün benzerini— arala­rındaki benzerlikten dolayı diğerinde de bilictihad izhar etmektir. Kıyasın da şartları vardır Herkes kıyas yapamaz, her mevzuda da yapılmaz