Peygamber   (s.a.v.)   Efendimiz’e   risâlet   geldiği   zaman
er-kekler arasından îmân etmek üzere ilk koşan Hz. Ebûbekir
(r.a.) oldu. Allah Resulü (s.a.v.) tarafından teblîğ edilen İslâmî
hakikatlerde şübhe ve tereddüde düşmeden tam bir teslimiyet
ile kabul etti.
Peygamberler müstesna bütün Mü’minlerin îmânı  ile Hz.
Ebûbekir (r.a.)’in îmânı tartılsa Hz. Ebûbekir (r.a.)’in îmânının
ağır    geleceğini    bizzat    Peygamber        (s.a.v.)   Efendimiz
bildir-mişlerdir.   Bu   sadakatle   miracı   tasdîk   ettikleri   için
kendilerine “Sıddîk” rütbesi verildi.
Sıddıklar  zümresinin  serdârı,  cihanın  ebedî  iftiharının
yâr-ı  garı  (mağara  arkadaşı)  bulunan  Hz.  Ebû  Bekir  (r.a.),
islâmiyet’in     yücelmesi      uğrunda       hiçbir    fedâkârlıktan
çekinmez-di.  Ticârette  kazandığı  servetini,  diyanet  uğrunda
feda  ve  sar-fetti.  îmânda  olduğu  gibi  ikramda  da  dâima
herkesten önde bulunurdu.
Peygamberlik  Nuru mektebinin  yetiştirdiği  yüce  bir  âlim,
islâm  Şeriatının  ücretsiz  muallimidir.  Resûlullâh  (s.a.v.)’ın
hayâtta  bulunduklarında  bile  fetva  veren  Ashâb-ı  Kiram
(r.a.e)’in en ileri fakîhlerindendir.
Peygamber   (s.a.v.)   Efendimiz   irtihâl   ettiğinde   Sahabe
göz-yaşları    içinde   ve   ne   yapacağını     bilmez   şaşkın   bir
hâldeyken:     “Ey    insanlar!     Kim    Muhammed          (s.a.v.)’e
tapıyorsa bilsin ki O (s.a.v.) vefat etmiştir. Kim Allah (c.c.)’ya
tapıyorsa O’nun Hayyun lâ-Yemût (diri ve ölümsüz) olduğunu
bilir.” hitâbıyla Ashâb-ı Kiram (r.a.e.)’i tesellîetti.
Hicretin  13.  senesinde,  63  yaşındayken  ebedî  hayâta
intikâl etti. Peygamber (s.a.v.) Efendimiz’in Hz. Ebû Bekir (r.a.)
hakkında söylediği sözlerden birkaçı:
“Ebû  Bekir benden, ben de ondanım. Ebû  Bekir dünya
ve âhirette benim kardeşimdir.”
“Ümmetime, ümmetiminenmerhametlisi Ebû Bekir’dir.”
“Ebû Bekir’i sevmek ümmetim üzerine vâcibdir.”
Not:Dört Halife’nin Fazîleti serisinin bir sonraki yazısı 26Mayıs’tadır.
(Şemsüddîn Ahmed Siyâsî, Hulefâ; Râşidîn, 8-1 Q.s)