İslâm âleminin yetiştirdiği 9. yüzyıl astronomi ve fen âlimidir. Harran Üniversitesinin kurucularından ve mütercimlerindendi. Tercümeleri, matematik, mantık, astronomi ve tıp ilimleriyle ilgiliydi. İlk defa diferansiyel ve integral hesâblarını o kullanmıştır. Bu sahadaki çalışmalarını yine İslâm âleminde yetişen meşhûr âlim Ebü’l-Vefâ Buzcânî geliştirmiştir.
Sâbit bin Kurra’nın önemli bir çalışması da cebiri geometriye uygulamasıdır. Böylece o analitik geometrinin babası kabûl edilmektedir. İrrasyonel sayılar üzerinde çok çalışmış ve yeni postulatlar geliştirmiştir. Üçüncü dereceden denklem çözümünde geometrik metod denen bir metod bulmuştur.
Matematiğin bir kolu olan calculusu keşfeden Sâbit bin Kurrâ, böylelikle bir çok buluşa yol açmış oldu. Eğer calculus olmasaydı, birçok karışık problemlerin içinden çıkılamayacak, kânunların bir kısmından faydalanmak mümkün olmayacaktı.
Sâbit bin Kurrâ, astronomi ve tıp alanında da çalışmalar yapmıştır. Astronomi sahasındaki çalışma ve başarılarını tetkik eden Francis Cormody, “The Astronomical Works of Shabit Bin Quarra” adlı eserinde Sâbit bin Kurrâ’nın güneş ve ayın faaliyetleri üzerindeki derin tetkiklerini ve vardığı dakik hesâblamaları değerlendirerek, bunların sırf mantıkî veyâ nazarî çalışmalar olmayıp gözlem ve deneye dayanan, tecrübî metodlarla elde edilen bilgiler olduğunu ifâde etmektedir. Ayrıca güneşin dünyâya uzaklığını hesâblamış ve bir güneş yılı uzunluğunu bulmuştur.
Sâbit bin Kurrâ’nın sayısı yüzü bulan eserlerinin çoğu kayıptır. Onun eserleri İslâm ve Avrupa ilim âleminde birçok âlime doğrudan veyâ dolaylı olarak tesîr etmiştir. Galileo, Gamass, Newton, Euler, Faraday ve daha birçok batılı matematikçinin başarılarının temelinde muhakkak sûrette Sâbit bin Kurrâ’nın tesîri mevcûttur. Asrımızda yeni ulaşılabilen bu keskin görüş, bu büyük âlimin ilmî dehâsını hâlâ yansıtmaktadır.
(Yeni Rehber Ansiklopedisi, c.17, s.153-154)