Ubey b. Ka’b, Kur’ân-ı Kerîm’i, sekiz gecede, Temîm-i Dâri  yedi gecede hatm ederdi.
Temîm-i Dârî’nin bir tek gecede üç rekatta ve hattâ bir rekâtta hatmettiği de olur idi.
Muhammed b. Sîrîn, Hz. Osman’ın Kur’ân-ı Kerîm’i gece namazının bir rekâtında hatm etmeyi adet edindiğini ve şehid edildiği geceyi de böyle, bir rekatta hatm etmek suretiyle ihya eylemiş olduğunu bildirir.
Abdullah b. Selâm, Kur’ân-ı Kerîm’i okuyup bitirdiğini haber verdiği zaman, Peygamberimiz, ona: “Bunu, her gece, böylece oku!” buyurmuştur.
Abdullah b. Amr b. Âs da, Kur’ân-ı Kerîm’i, her gün ve gece hatm ederdi.
Peygamberimiz, ona, altı-yedi günde bir hatm etmesini tavsiye etmişti.
(İslam Tarihi, C. 8-9, Sh: 210, 211)