Beş vakit namazları cemaatle kılmanın, biri dünyaca diğeri ahiretçe olmak üzere iki türlü faydası vardır. Cemaatin dünyaca faydası hakkında Mesabih-i Şerif’de, ashabdan Ebu’d-Derdâ (r.a.) rivayetiyle Efendimiz (s.a.v.) buyurmuşlar ki:
“Bir şehir veya bir köy veya kırlarda eğlenen üç kimse, cemaatı terk edip namazlarını ayrı ayrı kılsalar, şeytan sataşıp vesvese vererek onları yener de namazlarında huzurlarını bozacağı gibi namaz dışında da günah ve suç işlemeğe sürükler.”
Cemaate devamları halinde müminlerin kalblerinde birbirlerine karşı sevgi ve saygı hisleri uyanıp dünya hayatlarında ve geçim işlerinde yardımlaşmalar olarak kolaylıklar meydana gelir. Cemaate devamsızlık halinde ise aralarında sevgi ye saygı olmayacağından yardımlaşmalar da olmaz. İşlerinde zahmetlere düşerler. Birbirlerinin işini bitirmekte yardımcı olamayacaklarından aralarında istemezlik çıkar. Birbirlerinin zararını gördükçe âdeta hoşlanır olurlar. Bir ayrılıktır gider. Artık açık ve gizli her türlü düşmanlarına zebun ve mağlup düşerler. Kolay kolay bir araya gelip düşmana ve tehlikelere karşı birleşemezler.
Cemaatın ahiretçe faydası ise güzelce bir abdest alıp bir mescide giderek orada cemaatle namaz kılmayı kasteden bir kimsenin her bir adımına mükâfat olmak üzere bir sevap, bir derece yükselme ve bir günah yükünün indirilmesi ihsanına kavuşacağı müjdelenmektedir.
Bir de Hz. Enes (r.a.) rivayetiyle Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuşlardır: “Bir kimse, hiç bir rek’atını kaçırmadan kırk gün namazlarını cemaatle kılarsa Allâh onun için iki berat yazar ki, birisinde ateşten beri (kurtulmuş) olduğu, diğerinde de münafıklıktan beri olduğu yazılıdır.”
Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuşlardır: “Cemaatle kılınan namaz, tek başına kılınan namazdan yirmi yedi derece daha yüksektir.” (Buhari) Bu beyanı teyid eden daha başka hadîs-i şerifler de vardır.
(Ahmed Kemaleddin Üstün, Elli Dört Farz Şerhi, s.73-74)