1. Camiye sağ ayağıyla, huzurla, Cenab-ı Hakk’ı zikrederek girmek gerekir.
  2. Cami içinde bağırıp çağırmak, yatmak, ayak uzatmak, ve zaruret olmadıkça dünya kelâmı etmek mabede yakışmayan hareketlerden sakınmak gerekir.
  3. Öne geçeceğim diye cemaati çiğnememek gerekir. Cemaatin saf âdâbına riayet etmesi, evvela birinci safı doldurması, sonra ikinci safa oturması, sonra üçüncü safa oturmasıdır.
  4. Sükuneti ihlâl etmemek gerekir. Bütün cami dolduğu halde sanki hiçbir kimse yokmuş gibi hiçbir sesin işitilmemesi caminin huzuru temin eden âdâbındandır.
  5. Safları düz ve sık tutup kıbleye karşı oturmak gerekir.
  6. Ön safları ihtiyarlara, hususiyle ilim adamlarına terketmek gerekir. Onlar için boş bırakmak değil, fakat böyle bir kişi gelmişse arkadan başlayarak bir evvelkine ikram ede ede o efendinin ön safdaki yerine varmasıdır. Bu cemiyetin eğitimi bakımından çok önemli bir edeptir. Büyüğün vakarının korunması, ilme gösterilecek itibarın insanlar üzerindeki tesiri, bir ilim adamının sözünün müessir olabilmesinin temini bakımından çok ehemmiyetli cami âdâbından bir tanesidir.
  7. Camide (bulunduğu müddetçe gönlünden dünyevi alâkâları, nefsânî vesveseleri atıp, Allâhü Teâlâ’yı tefekküre devam etmek gerekir.
  8. Yüksek sesle konuşmamak gerekir.
  9. İbadetini yaparken her türlü gösterişten kaçınıp gayet mütevazi bir şekilde ihlâsla edâ etmek gerekir. Sünneti Peygamberiyye’de nasıl anlatılmışsa, o tevazu içerisinde yürümek ve ona göre namazını edâ etmek gerekir. Mütevazî olmak başka, tevazu gösterişinde bulunmak başkadır. Edep, mütevazi olmaktır.
  10. Camiden sol ayağıyla Allâh (c.c.)’dan fazl-ı ihsânını, lütfunu isteyerek ayrılmak gerekir.
  11. Gönlünde cami rabıtasının kesilmemesini sağlamak gerekir. Bu cami âdâbını iyi araştıracak olursak, eğer buna riayet edecek olursak cemiyetin terbiyesine kâfîdir.

(İbrahim Eken, Kulluk, s.40-41)