1. Sağ ayağıyla, huzurla, Cenâb-ı Hakkı zikrederek girmek,
2. Cami içinde bağırıp çağırmak, yatmak, ayak uzatmak bir zaruret olmadıkça, dünya kelâmı etmek gibi mabede yakışmayan hareketlerden sakınmak,
3. Öne geçeceğim diye cemaati çinememek,
4. Sükûneti ihiâl etmemek,
5. Safları düz ve sık tutup kıbleye karşı oturmak,
7. Ön safları ihtiyarlara, hususiyle ilim adamlarına terk etmek,
8. Büyüğün vakarının korunması, ilme gösterilecek itibarın insanlar üzerindeki tesiri, bir ilim adamının sözünün müessir olabilmesinin temini bakımından çok ehemmiyetli cami âdabından bir tanesidir.
9. Camide bulunduğu müddetçe gönlünden dünyevî alakaları, nefsanî vesveseleri alıp, Zülcelal Hazretleri’ni tefekküre devam etmek,
10. Yüksek sesle konuşmamak,
11. İbadetini yaparken her türlü gösterişten kaçınıp gayet mütevazi bir şekilde ihlasla eda etmek,
12. Sol ayağıyla Allah (c.c.)’dan fazl ü ihsanını, lütfunu isteyerek ayrılmak,
13. Gönlünde cami rabıtasının kesilmemesini sağlamak.
Bu cami adabını iyi araştıracak olursak, eğer buna riayet edecek olursak cemiyetin terbiyesine kafidir, (İbrahim Eken, Kulluk Sh. 40)
