«Kararıp ortalığı bürüdüğü zaman geceye and olsun. Açılıp aydınlattığı zaman gündüze and olsun. Erkeği ve dişiyi yaratana and olsun ki; Ey İnsanlar! Doğrusu sizin çalışmalarınız çe­şitlidir. Elinde bulunandan verenin, Allah’a kar­şı gelmekten sakınanın, en güzel söz olan Allah’­ın birliğini doğrulayanın işlerini kolaylaştırınız. Ama, cimrilik eden, kendini Allah’tan müstağni sayan, en güzel sözü yalanlayan kimsenin güç­lüğe uğramasını kolaylaştırırız. O kimse ölüp ateşe yuvarlandığı zaman, malı ona fayda ver­mez. Bize düşen sâdece doğru yolu göstermek­tir. Şüphesiz âhiret de dünya da Bizimdir. Sizi alevler saçan ateşle uyardım; Oraya, yalanlayıp yüz çevirmiş olan o en azgından başkası yaslan­maz. Arınmak için malını veren, en çok sakınan kimse ise ondan uzak tutulur. O, yaptığı iyiliği birinden karşılık görmek için değil, ancak yüce Rabbinin hoşnudluğunu gözeterek yapmış­tır. Elbette kendisi de hoşnud olacaktır.» (Leyl Sûresi)