İslâm âleminde yetişmiş büyük matematik ve astronomi âlimidir. Matematik başta olmak üzere, ömrünün büyük kısmını astronomik gözlemler yapmak, eser telif etmek ve ders vermekle geçirdi.
Matematik ve astronomideki hizmetleriyle ilim tarihinde önemli bir yer tutan Ebü’l-Vefâ, trigonometriye (müsellesat), tanjant (zil), kotanjant (zıll-üt-temâm), sekant (kati’) ve kosekantı (tâti’ut-temâm) kazandırdı. Zamanına kadar hiç bir matematikçinin yapamadığı hassaslıkta trigonometrik çizelgeler hazırladı. Astronomik gözlemler için gerekli ceyb (sinüs) ve zil (tanjant) değerlerini gösteren çizelgeleri on beşer dakikalık açı aralıkları ile hesapladı.
Trigonometrinin altı esas oranı arasındaki trigonometrik münasebetleri ilk defa açıkladı. Bu oranlar günümüzde de aynen kullanılmaktadır. Ünlü bilim tarihçisi Plorian Cajori, History of Mathematics adlı eserinde şöyle demektedir: “Ebü’l-Vefa şüphesiz ki Harezmî’nin matematik ve cebirdeki buluşlarını önemli ölçüde geliştirdi. Özellikle geometri ile cebir arasındaki münasebetler üzerinde durdu. Böylece bazı cebirsel denklemleri geometri yoluyla çözmeyi başardı ve diferansiyel hesabın ve analitik geometrinin temelini kurdu.”
Ebü’l-Vefâ Buzcânî’nin matematik tarihinde ilk defa ortaya koyduğu formüllerden bazıları trigonometride toplam ve fark formülleri, yarım açı formülleri, Sekant ‘ın kâşifi olarak genellikle Kopernik bilinirse de, ünlü bilim tarihçilerinden Morite Candon ve Carra da Vaux’un araştırmaları sonucu, bu buluşun Ebü’l-Vefa’ya ait olduğu tespit edilmiştir.
Ebü’l-Vefâ, sinüs değerlerinin hesabı için yeni bir metot geliştirdi. Böylece hazırladığı cetvellerde 30°’lik ve 15°’lik açının sinüsünü son derece dakik olarak virgülden sonra sekiz ondalık basamak hâlinde hesapladı. Günümüzde birçok batılı bilim adamı Ebü’l-Vefa’nın eserleri üzerinde araştırma yapmaktadır. Onun yaptığı ilmî çalışmalar, o devirde İslâm âleminin ilim ve fende ne kadar ileri olduğunu açık bir şekilde göstermektedir.
(Müslüman Bilim Adamları, 1.c, 220.s.)