“Zat-ı Uluhiyetime yemin ederim ki, muhakkak Bedir’de “Allah-ü Teâlâ” size yardım etti. Halbuki siz Bedîr vak’asında nail olduğunuz ni’mete şükretmeniz için Allah’a ittikanız vaciptir.” (Al-i İmran:123)
İşte Bedir günü fakir ve zelil ve zayıf bir halde bulunan mü’minlere Cenâb-ı Hakk(c c.) nusretini ihsan etti. Ebu Cehil gibi sanâdid-i Kureyş hep o gün maktûl düştüler. O günden itibaren izzet-i iman tezahür etti. Yevmi Bedir mebnâ-yı İslâm oldu. Bunu Cenab-ı Allah (c.c.)’tan başka hangi kuvvet yapabilir? Şimdi aklı olanlar böyle bir nusreti ihsan eden Cenab-ı Allah’a tevekkül ve itimad etmez mi? Nasıl olur da sabır ve ittikayı bırakır (feşile) yani cebânet ve za’f-ı kalbe düşersiniz?!
Binaenaleyh ey mü’minler! Bundan böyle hep Cenab-ı Allah’a ittika ediniz ki, nusrete nail şükredesiniz!!!