Âdetin delâletiyle mana-i hakikî terk olunur.
Bir söz söylenince önce hakiki manasına haml olunur. Fakat hakiki mana aklen, şer’an veya âdeten sorunlu olursa (metruk veya mehcur olursa), -kelamın imali ihmalinden evladır- kaidesince mecaza gidilir.
Misal, “Et yemeyeceğim” diye yemin eden kimse balık yese yemini bozulmaz. Çünkü balığa âdeten “et” denmez.
