1. İnsanlar Cuma gününde ayrılığa düştüler; Yahudiler cumartesiyi, Hıristiyanlar pazarı (cuma yerine geçecek gün) edindiler. Yüce Allâh Peygamber (s.a.v.) ümmetini Cuma gününe hidâyet etti. 2. İnsanlar kıblede ayrılığa düştüler! Yahudiler doğuya yöneldiler. Hıristiyanlar Kudüs’e yöneldiler. Yüce Allâh Peygamber (s.a.v.) ümmetini Kıble’ye (Ka’be’ye) hidâyet etti. 3. İnsanlar namaz hususunda ayrılığa düştüler; kimisi namaz içerisinde rüku edip, secde etmezdi. Kimileri secde edip rüku etmezdi. Kimisi hem namaz kılar hem yürürdü. Yüce Allâh, Peygamber (s.a.v.) ümmetini bu hususta gerçek olan namaza hidâyet etti. 4. İnsanlar oruçta ayrılığa düştüler. Kimisi sadece gündüzün bir kısmını oruç tutar, kimisi bir kısım yemeği yemeyip başka şeyler yiyerek oruç tutardı. Yüce Allâh Peygamber (s.a.v.) ümmetini gerçek olan oruca hidâyet etti. 5. İnsanlar Hz. İbrahim (a.s.) hakkında ayrılığa düştüler. Yahudiler, “İbrahim Yahudidir” dediler. Hristiyanlar, “İbrahim Hıristiyandır” dediler. Yüce Allâh İbrahim (a.s.)’ı hanif ve Müslüman eyleyip, Peygamber (s.a.v.) ümmetini bu hususta gerçeğe hidâyet eyledi. 6. İnsanlar Hz. İsa (a.s.) hakkında ayrılığa düştüler. Yahudiler onu kâfir sayıp annesine büyük iftira ettiler. Hıristiyanlar İsa (a.s.)’ı hem Allâh, hem oğul (Allâh’ın oğlu) edindiler. (Gerçekte ise) Yüce Allâh Hz. İsa (a.s.)’ı kendi ruhu ve kelimesi kılmış, Peygamber (s.a.v.) ümmetini bu hususta gerçeğe hidâyet etmiştir. Hz. İsa (a.s.)’a, Allâh (c.c.)’un “Kün” emri ile bir mucize olarak babasız yaratıldığı için, kendisine bir şeref olmak üzere “Kelimetullâh” denilmiştir. (İmâm Şatıbi, el-İ’tisam, c.2, s.200)