AKŞEMSEDDİN HAZRETLERİ Asıl adı Şemseddin Mehmed b. Hamza’dır. Bayramiye tarikatının şehsiye kolunun kurucusu olan Akşemseddin, 1389’da Şam’da doğdu. İstanbul’un fethinden sonra, 1459 Ocak ayında Göynük’de vefat etti. Fatih Sultan Mehmed’in şehzadeliği za­manında hocalığını yapan Akşemseddin Haz­retleri Fetih esnasında, Emevilerin İstanbul’u muhasarası sırasında şehid düşen Hâlid bin Zeyd Ebu Eyyüb El Ensarî (r.a.)’nın kabrini buldu. Fetih günü Ayasofya Camii’nin ilk vaa­zını veren Akşemseddin, bir müddet daha İs­tanbul’da kaldıktan sonra Göynük’e döndü. Akşemseddin, devrinin meşhur bir tabibi olarak da tanınır. Özellikle bulaşıcı hastalıklar üzerinde çalıştığı ve bu konuda bir risale yaz­dığı rivayet edilmektedir. Akşemseddin’in tasavvufî şiirleri de vardır. ESMÂ’ÜL-HÜSNÂ’DAN Er-Râkîb: Bütün varlıklar üzerinde göz­cü, bütün işler kontrolü altında bulunan. El-Mucîb: (Kendine yalvaranların istek­lerini veren). El-Vasi’: (Geniş müsaadekâr)