RASÛL-İ EKREM (S.A.V.)’IN HZ. ALİ (K.V.)’YEVASİYYETİ -5 – Yâ Ali! Yakın zamanda ümmetimden Râfızîler meydana çıkacaktır. Ashâbıma söğen, dil uzatan kimselerin boynunu vur. Onlar bu ümmetin yahûdisidir. – Yâ Ali! Kırk gün geçtiği halde bir ilim meclisine gitmeyen kimsenin kalbi kararır, bü­yük günâh da işler. Çünkü kalb ilimle yaşar. İlimsiz ibâdet olmaz. Vera’ sahibi olmayan, yâ­ni haramlardan ve şüpheli şeylerden sakınmayan, günah işlenmesine mani olamayan kim­senin yerin altında durması, üstünde durma­sından iyidir. Yâni o kimsede imanın bulun­duğu belli olmadığından kalbinde durması da­ha iyidir. Bir şeyi pişirince, iyi pişir. Yediğin zaman çok çiğne. – Yâ Ali! Hiçbir müslümana lânet etme. Hatta hiçbir canlıya lânet etme ki, lânet sa­na geri döner. Allahü Teâlâ’nın nimetlerine şükreden, belâlarına sabreden ve günahlarına istiğfar eden kimse istediği kapıdan Cennete girer. ESMÂ’ÜL-HÜSNÂ’DAN El-Bâri: (Eşyâyı ve her şeyin âzâ ve cihazını birbirine uygun ve mülâyim bir halde yaratan.) El-Kaviyy: (Pek güçlü)