RASÛL-İ EKREM (S.A.V.)’IN HZ. ALİ (K.V.)’YE VASİYYETİ -4 – Beş şey gözün nûrunu arttırır: Kâ’be-i Muazzama’ya bakmak, Kur’an-ı Kerîm’e bak­mak, Anne ve babanın yüzüne bakmak, Alim yüzüne bakmak, Akar suya bakmak. – Yâ Ali! Cennet kapısında gördüm. «Nefsinin hevasına, arzularına muhalefet eden­lerin yeri Cennet olur», yazılıydı. Cehennem: “- Yâ Rabbi! Beni niçin yarattın?” diye sor­du. Allahü Teâlâ: “Cimri ve kibirliler için ya­rattım”» buyurdu. Cehennem: «- Yâ Rabbi! Elbette ben onlar içinim,» dedi. – Yâ Ali! Komşuna -kâfir de olsa- ik­râm et. Bunun gibi kâfir de olsa, misâfire ik­râm et, annene babana, kâfir de olsalar ikrâm et. Kâfir de olsa dilenciyi reddetme. Şüpheli şeyleri yiyenin dîni örtülü, kalbi kara olur. Haram yiyenin kalbi ölür, dîni köhne olur. Yakîni zaîf olur. Duası perdelenmiş olur. İbadeti az olur. – Yâ Ali! Bir yetim ağlayınca Arş-ı Mecîd titrer. Allahü Teâlâ: «- Yâ Cebrail! Bu yetimi ağlatanın Ce­hennemde yerini bul, ben de onu ağlatayım. O yetimi güldürenin, sevindirenin. Cennette ye­rini geniş et. Ben de onu sevindirip, güldüre­yim.» buyurur.