PEYGAMBER (s.a.v.) EFENDİMİZİN YÜCE AHLÂKI

PEYGAMBER (s.a.v.) EFENDİMİZİN YÜCE AHLÂKI

Allah (c.c.)’ın terbiye ettiği ve devamlı ola­rak O’nun kontrolü ve murakabesi altında bulunduğu şanlı Peybamber (s.a.v.), mütema­diyen ibâdet hâli içinde idiler. Her an O’nun rızasına muvafık işlerle meşgul bulunuyorlar­dı. Kendileri «Allah (c.c.)’a lâyıkı veçhile ibâ­det nasıl icra edilir» bunu tebliğ ve tatbik et­mişlerdir.

NÛR-İ MUHAMMEDİ (s.a.v.)

Âdem aleyhisselâm Cennetten ihraç olunduğu zamanda nazar edip gördü ki Arşda ve cennetin her mevki’inde Hak Teâlâ’nın ism-i şerifi yanında Muhammed -Sallallahu Aleyhi ve Sellem- ism-i şerifi yazılı idi. Dedi:
«- Yâ Rabb! Bu Muhammed (s.a.v.) kimdir?» Allah Teâla ve Tebareke Hazretleri buyurdu ki:
«- Bu senin evlâdından O kimsedir ki, eğer O almayaydı seni halk etmezdim.» Âdem (a.s.) dedi ki:
«- Ya Rabb! Beni bu oğlumun hürmetine afvedip esirge!» Hak Teâlâ ve Tekaddes Haz­retleri buyurdu ki:
«- Ya Âdem! Eğer gökler ve yerler halkı hakkında bu oğlun hürmetine benden şefaat dilesen şefaatin makbul olur.»