PEYGAMBERİMİZ (S.A.V.)’İN YÜRÜYÜŞLERİ

Yolda yürürken sağa, sola bakmazlardı. Yokuştan iner gibi sür’atle ve kolaylıkla yürürlerdi. Yürürlerken ashabının bir kısmını önün­den yürüterek ortalarda yürürlerdi. Küçük fa­kat sık adımla yürürlerdi. Dengeli yürürler, yolda salınarak yürümezlerdi. Yürüyüşlerinden tembel ve âciz olmadıkları anlaşılırdı. Bir şeye veya bîr tarafa bakmak icap ettiği zaman bü­tün vücutları ile dönüp öyle bakarlardı. Yürür­ken ayaklarını yerden canlıca kaldırırlar, ayak­larını sürüyerek yürümezlerdi. Yürürken etra­fına gelişigüzel bakmazlardı. Yeryüzüne ba­kışı da göz ucu ile olurdu. Birisiyle karşılaştı­ğında önce kendileri selâm verirlerdi.

HÜMEZE SURESİ (9 ayet)

Bismillahirrahmanirrahim
(Rahman, Rahim Allah’ın ismiyle)
1 – Arkadan çekiştirmeyi, yüze karşı eğ­lenmeyi ve ayıplamayı adet edinen her kişinin vay haline! 2 – Ki o, malı yığıb onu tekrar tekrar sayandır. 3 – Malı hakikaten kendisine ebedî hayat verdiğini sanır o. 4:- Hayır, and olsun O, Hutame’ye atılacak. 5 – O Hutamenin ne olduğunu sana bildiren ne? 6 – Allah’­ın tutuşturulmuş bir ateşidir. 7 -ki tırmanıp yüreklerin ta üstüne çıkacaktır o. 8 – Bu (ateşin kapıları da) onların üzerine kapatılmış­tır. 9- (kendileri) uzatılmış sütunlarda (bağlı olarak).