Kitâb-ül Eşraf’ta, İmâm-ı Muhammed (r.a.)’den naklen: Oruç kırk çeşittir. On adedi vâcib (farz), onu yasak, onu mergûb (müstehap), beşi te’dîb (edep), üçü izin, ikisi mübâhdır.
Farz olanlar; Ramazan-ı Şerîf orucu ve kazası, Ramazanda bilerek orucu bozma keffâreti, av cezası, adak oruçları, yemîn ve zihar keffâreti orucu,   hatâen öldürme orucu, (haccda) tıraş olma keffâreti orucu ve îtikâf oruçlarıdır.
Yasak oruçlar, yevm-i şek (Şaban ayının son gününde ramazan niyetiyle tutulan) oruç, ramazan bayramı (ilk gün) günü ve kurban bayramı günleri oruç tutmak, konuşmamak şartıyla oruç, iftar yapmadan devamla tutulan oruç, Arefe günü Arafat’ta oruçlu olmak, sadece Cumartesi oruç tutmak, yalnız Cum’a günü oruç tutmak, oruç tutması güç olan misafirin oruç tutmasıdır,
Mergub (müstehap) oruçlar, Muharrem, Receb, Şa’ban ayı oruçları, Şevval ayında tutulan altı gün orucu, Zilhicce’nin ilk dokuz günü, arefe günü, eyyâm-ı biyz (her arabî ayın onüç, ondört, onbeşinci günleri oruç tutmak), Pazartesi günleri oruç tutmak, Dâvud (a.s.) orucu, ya’nî bir gün oruç tutup bir gün tutmamaktır.
Te’dîb oruçları (edeben tutulan oruçlar) (seferde olduğu için Ramazan orucunu tutmayan) yolcu, memleketine varınca (akşama kadar yemez), (aynı şekilde Ramazan’da gün içinde temizlenen) hayızlı veya nifaslı kadın, gün içinde baliğ olan çocuk, müslümân olan kâfir de o gün akşama kadar yemez. İzinli oruçlar, kocasının izni ile hanımın nafile orucu, efendisinin izni ile kölenin orucu ve ev sahibinin izni ile yolculuk orucu, ya’nî bu üç kısım, ancak bu üç kişinin izni ile oruç tutarlar.
Mübâh oruçlar, oruç tutabilecek hastanın oruç tutması, oruç tutabilen yolcunun oruç tutmasıdır.
(Muhammed Rebhami, Riyadün Nasihin, s.204)