Allâhü Teâlâ buyurdu: “(Ey imân edenler!) Birbirinizin kusurunu araştırmayın. Kiminiz de kiminizi arkasından çekiştirmesin.” (Hucurat s. 12) Allâh (c.c.) ve Resûlullâh (s.a.v.) bizleri birçok şeyi yapmaktan men etmiş, yapıldığı takdirde ise nasın en şerlileri olunacağını beyân buyurmuşlardır. Bununla ilgili Resûlullâh (s.a.v) şöyle buyurmuşlardır: “Kıyâmet gününde Allâh (c.c.) divanında nâsın en şerlisi, şerrinden korkularak halkın kendisini terkettiği kimsedir.” “Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu yardımsız bırakmaz, onu horlamaz. Kişiye şer olarak müslüman kardeşini horlaması yeter.” “Müslümana sövmek fısk, onu öldürmek de küfürdür.” “Kadını kocasına, köleyi de efendisine karşı ayartan kimse mel’undur.” “Şeytan, Cezire-i Arap’da (Arabistan’da) namaz kılan müslümanların kendisine perestiş edeceklerinden umudunu kesmiştir. Fakat aranızı açmakta sizi birbirinize düşürmekte müessir olur.” “Nemmam cennete giremez.” İki kişinin arasını açmaya uğraşan, onlar arasında birbirini incitecek lâflar getirip götüren nemmamdır, halkın en şerirlerinden ve şeytânın hizbindendir. Nitekim Resûlullâh (s.a.v.) başka bir hadislerinde: “Sizin şerlilerinizi haber vereyim mi? buyurmuş, Ashâb (r.a.e.): “Ver yâ Resûlallâh (s.a.v)”, deyince, Resûl-i Ekrem (s.a.v.): “Sizin en şerlileriniz lâf getirip götürmeye koşan, dostlar arasını açan, iyi kimseler için kusur arayanlarınızda” buyurmuştur
(İmâm Şemsüddin ez-Zehebî, İslâm Şeriatında Büyük Günâhlar, s.187-188)

Bir Yorum Bırak