Hâcet Umumi Olsun Hususi Olsun Zaruret Menzilesine Tenzil Olunur.

Bu kaideden anlaşılıyor ki, kolaylık, sadece zaruret hâllerine inhisar etmez. Zaruret olmasa da cemiyetin ihtiyaçları, bazı kolaylıklar getirir Bu halde kıyasa aykırı olarak bazı cevazlara gidilir
Selem, istisna, icâre, bey’ bi’l-vefâ (vefâen satış) gibi akidler hep
ihtiyaç sebebiyle kabul edilmiştir Halbuki ma’dumun, yani mevcud bulunmayan bir şeyin satımı caiz olmadığından, selem ve istisna da
caiz olmamak gerekirdi.